Tην Παρασκευή στις 03-01 στην Καφετέρια Αθηνών 1 στο κέντρο της Λεμεσού στις 17.00,η ΑΝ.ΑΤΡΟΠΗ Κυπρίων Φοιτητών καλεί αγωνιστές της Αριστεράς να συζητήσουμε για το μέλλον της εκτός των τειχών Αριστεράς στην Κύπρο και την προοπτική για κατέβασμα στις επόμενες Ευρωεκλογές που αποτελούν σημαντική μάχη σύμφωνα και με τις πληγές του Φαραώ που αφήνουν στο λαό η Ε.Ε. και το ευρώ.
Σε όλο τον ευρωπαϊκό νότο πριν απ’ όλα και τελικά σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση ακολουθούνται πολιτικές που σαρώνουν και ισοπεδώνουν τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Εξελίσσεται μια αντιδραστική επίθεση βάθους ενάντια στον κόσμο της εργασίας, που θρυμματίζοντας τα εργατικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, έχει ένα βασικό διπλό στόχο. Επιδιώκει αφενός να φορτώσει τα «σπασμένα» της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και αφετέρου να βαθύνει την εκμετάλλευση ως αναγκαία προϋπόθεση για την οποιαδήποτε προοπτική μελλοντικής καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Η ΕΕ και οι θεσμοί της βάζουν πάνω από τα δικαιώματα και τις ανάγκες των λαών, τον δικέφαλο θεό της «ανταγωνιστικότητας» των ευρωπαϊκών πολυεθνικών επιχειρήσεων και τον «παγκόσμιο ρόλο του ευρώ». Σε αυτόν τον βωμό θυσιάζουν τις ζωές μας, αγνοώντας προκλητικά τη δυστυχία που προκαλούν σε εκατομμύρια ανθρώπους του πιο «ανεπτυγμένου κόσμου».
Από την 1η Ιανουαρίου 2014, όταν μία χώρα της Ε.Ε. δεν επιτυγχάνει τους στόχους της στο πλαίσιο της ενιαίας οικονομικής διακυβέρνησης ή παραβιάζει τις «οικονομικές συστάσεις» της Κομισιόν θα αναστέλλεται η καταβολή κοινοτικών επιδοτήσεων. Η ΕΕ λοιπόν «απαγορεύει» επί ποινή «οικονομικού θανάτου», όχι την καταγγελία των μνημονίων, αλλά και την παραβίαση των συστάσεων των γραφειοκρατών. Η μνημονιακή πολιτική αποκτά διαρκή και θεσμικό χαρακτήρα. Αφορά όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Πιο αυστηρά και εξοντωτικά μάλιστα σε αυτές που έχουν προσφύγει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
Η ΕΕ δε μεταρρυθμίζεται. Αποτελεί πολιτική και οικονομική ένωση του κεφαλαίου. Υψώνεται σαν πολιτικός μηχανισμός πάνω στις σχέσεις εκμετάλλευσης και εξουσίας και τις ολοκληρώνει στο διεθνές επίπεδο. Γι’ αυτό υποστηρίζουμε πως «η ευρωπαϊκή ενοποίηση πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού θα είναι είτε απραγματοποίητη είτε αντιδραστική».
Η έξοδος από την ευρωζώνη και η ρήξη-αποδέσμευση από την ΕΕ αποτελεί αναπόσπαστο κρίκο μιας συνολικής πολιτικής που εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα και ανάγκες, στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού και περιλαμβάνει: Τη μονομερή κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Την παύση πληρωμών και την διαγραφή του χρέους. Την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό-λαϊκό έλεγχο. Τη ριζική αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου, με αποκατάσταση και διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων. Την νομιμοποίηση των μεταναστών και το άσυλο για τους πρόσφυγες, ενάντια στα ρατσιστικά μέτρα των συνθηκών Δουβλίνου και την «Ευρώπη-φρούριο» της Φρόντεξ. Την αξιοποίηση των μεγάλων παραγωγικών δυνατοτήτων και της δημιουργικότητας του κόσμου της εργασίας υπέρ της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, ενάντια στους ασφυκτικούς περιορισμούς και τα μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα που εξυπηρετεί η ΕΕ. Την κατάκτηση της λαϊκής κυριαρχίας, του δημοκρατικού δικαιώματος του λαού να καθορίζει τις τύχες του, ενάντια στην νέα «ιερά συμμαχία» που υψώνεται μπροστά του.
Η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ, με την κρίσιμη και σχετικά αυτοτελή σημασία που έχει, εντάσσεται με σαφήνεια σε μια κατεύθυνση ρήξης με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό που θα ανοίξει τον δρόμο για μια κοινωνία που θα έχει στο κέντρο της τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.
ΣΤΟΧΟΣ ΚΡΙΚΟΣ: Έξοδος από το ευρώ - αποδέσμευση από την ΕΕ
ΔΕΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ!
Σε όλο τον ευρωπαϊκό νότο πριν απ’ όλα και τελικά σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση ακολουθούνται πολιτικές που σαρώνουν και ισοπεδώνουν τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Εξελίσσεται μια αντιδραστική επίθεση βάθους ενάντια στον κόσμο της εργασίας, που θρυμματίζοντας τα εργατικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, έχει ένα βασικό διπλό στόχο. Επιδιώκει αφενός να φορτώσει τα «σπασμένα» της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και αφετέρου να βαθύνει την εκμετάλλευση ως αναγκαία προϋπόθεση για την οποιαδήποτε προοπτική μελλοντικής καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Η ΕΕ και οι θεσμοί της βάζουν πάνω από τα δικαιώματα και τις ανάγκες των λαών, τον δικέφαλο θεό της «ανταγωνιστικότητας» των ευρωπαϊκών πολυεθνικών επιχειρήσεων και τον «παγκόσμιο ρόλο του ευρώ». Σε αυτόν τον βωμό θυσιάζουν τις ζωές μας, αγνοώντας προκλητικά τη δυστυχία που προκαλούν σε εκατομμύρια ανθρώπους του πιο «ανεπτυγμένου κόσμου».
Από την 1η Ιανουαρίου 2014, όταν μία χώρα της Ε.Ε. δεν επιτυγχάνει τους στόχους της στο πλαίσιο της ενιαίας οικονομικής διακυβέρνησης ή παραβιάζει τις «οικονομικές συστάσεις» της Κομισιόν θα αναστέλλεται η καταβολή κοινοτικών επιδοτήσεων. Η ΕΕ λοιπόν «απαγορεύει» επί ποινή «οικονομικού θανάτου», όχι την καταγγελία των μνημονίων, αλλά και την παραβίαση των συστάσεων των γραφειοκρατών. Η μνημονιακή πολιτική αποκτά διαρκή και θεσμικό χαρακτήρα. Αφορά όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Πιο αυστηρά και εξοντωτικά μάλιστα σε αυτές που έχουν προσφύγει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
Η ΕΕ δε μεταρρυθμίζεται. Αποτελεί πολιτική και οικονομική ένωση του κεφαλαίου. Υψώνεται σαν πολιτικός μηχανισμός πάνω στις σχέσεις εκμετάλλευσης και εξουσίας και τις ολοκληρώνει στο διεθνές επίπεδο. Γι’ αυτό υποστηρίζουμε πως «η ευρωπαϊκή ενοποίηση πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού θα είναι είτε απραγματοποίητη είτε αντιδραστική».
Η έξοδος από την ευρωζώνη και η ρήξη-αποδέσμευση από την ΕΕ αποτελεί αναπόσπαστο κρίκο μιας συνολικής πολιτικής που εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα και ανάγκες, στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού και περιλαμβάνει: Τη μονομερή κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Την παύση πληρωμών και την διαγραφή του χρέους. Την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό-λαϊκό έλεγχο. Τη ριζική αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου, με αποκατάσταση και διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων. Την νομιμοποίηση των μεταναστών και το άσυλο για τους πρόσφυγες, ενάντια στα ρατσιστικά μέτρα των συνθηκών Δουβλίνου και την «Ευρώπη-φρούριο» της Φρόντεξ. Την αξιοποίηση των μεγάλων παραγωγικών δυνατοτήτων και της δημιουργικότητας του κόσμου της εργασίας υπέρ της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, ενάντια στους ασφυκτικούς περιορισμούς και τα μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα που εξυπηρετεί η ΕΕ. Την κατάκτηση της λαϊκής κυριαρχίας, του δημοκρατικού δικαιώματος του λαού να καθορίζει τις τύχες του, ενάντια στην νέα «ιερά συμμαχία» που υψώνεται μπροστά του.
Η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ, με την κρίσιμη και σχετικά αυτοτελή σημασία που έχει, εντάσσεται με σαφήνεια σε μια κατεύθυνση ρήξης με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό που θα ανοίξει τον δρόμο για μια κοινωνία που θα έχει στο κέντρο της τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.
ΣΤΟΧΟΣ ΚΡΙΚΟΣ: Έξοδος από το ευρώ - αποδέσμευση από την ΕΕ
ΔΕΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου