Δώσαμε μάχη έξω απ' τη Βουλή και θα συνεχίσουμε να δίνουμε

Υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο

Με τις 29 ψήφους των Βουλευτών των ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ και του Βουλευτή του ΕΥΡΩΚΟ Δημήτρη Συλλούρη και 26 ψήφους εναντίον των Βουλευτών του ΑΚΕΛ, της ΕΔΕΚ, του Βουλευτή των Οικολόγων Γιώργου Περδίκη, του Νίκου Κουτσού του ΕΥΡΩΚΟ και του Ζαχαρία Κουλία, ψηφίστηκε σε νόμο το μνημονιακό νομοσχέδιο για την ακίνητη ιδιοκτησία. Το νομοσχέδιο προβλέπει ελάχιστο τέλος 75 ευρώ ανα ιδιοκτήτη ακινήτου. Η φορολόγηση θα αυξάνεται ανάλογα με την αξία του ακινήτου. Το νομοσχέδιο πρόκειται να αποδώσει για το 2013 πρόσθετα έσοδα για το κράτος ύψους τουλάχιστον 75 εκατομμυρίων ευρώ. Η Ολομέλεια της Βουλής με 29 ψήφους υπέρ και 18 αποχές από τους Βουλευτές του ΑΚΕΛ υπερψήφισαν τροπολογία με την οποία η πρόσθετη επιβάρυνση την οποία θα υποχρεούνται να καταβάλλουν πέραν των τόκων υπερημερίας και των άλλων υφιστάμενων επιβαρύνσεων από 20% να μειωθεί στο 10%. Με  35 ψήφους υπέρ και 20 αποχές ψηφίστηκε και δεύτερη τροπολογία με την οποία θα δίνεται 10% έκπτωση σε αυτούς που πληρώνουν το φόρο 30 ημερολογιακές μέρες πριν την ημερομηνία που εκπνέει η προθεσμία. Προβλέπεται μεταξύ άλλων -Από 0,8 μέχρι 2% οι περικοπές μισθών και συντάξεων στο δημόσιο -Αύξηση τελών νοσηλείας στα δημόσια νοσοκομεία  Την ίδια ώρα που oι Βουλευτές έσκαβαν το λάκκο για να θάψουν το μέλλον του λαού της Κύπρου εμείς ήμασταν εκεί και δώσαμε το παρόν μας έστω και λιγοστοί για να δείξουμε ότι ο καπιταλιστικός μεσαίωνας που μας προσφέρει απλόχερα η πολιτική της Ε.Ε. , της Τρόικας και της κυβέρνησης της Κύπρου δεν θα περάσει και θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε μέχρι να ξαναπάρουμε τη τύχη του μέλλοντος μας στα χέρια μας. Ενωμένοι όλοι με την Αριστερά της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ για μια Κύπρο Ενιαία , Ανεξάρτητη έξω από Ε.Ε, ευρώ , μνημόνια τρόικα , ΝΑΤΟ χωρίς στρατούς κατοχής σε μια χώρα ειρηνική και λαικής κυριαρχίας. Μ.Αποστολίδης

Η Κύπρος έχει λύσεις, πολιτικό ηγέτη δεν έχει !!

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Υπερήφανους έκανε όλους τους Ελληνες η κυπριακή Βουλή. Το νέο «Οχι» που είπε στους Γερμανούς πέρασε ήδη στις κορυφαίες στιγμές του ελληνισμού και συγκλόνισε συθέμελα την Ευρωζώνη. Φάρος ελπίδας αντίστασης για όλους τους λαούς της Ευρώπης και ιδίως για εκείνους που οι γερμανόδουλες κυβερνήσεις τους τους έχουν παραδώσει στον ανηλεή ζυγό του Τέταρτου Ράιχ της Γερμανίας. Αφρίζουν από λύσσα εναντίον της Κύπρου, της ασήμαντης «κουκίδας», όπως την αποκάλεσε περιφρονητικά ο Β. Σόιμπλε.
Δεν ξέρουν πού να κρυφτούν από την ντροπή τους οι Ελληνες κυβερνητικοί βουλευτές που υπερψηφίζουν αγεληδόν τα κάθε είδους μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους τους, γνωρίζοντας ότι η κατακραυγή του λαού τους περιμένει, αν τολμήσουν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους. Οι παρ' ημίν «γερμανοτσολιάδες» εύχονται ενδομύχως να χρεοκοπήσει και να καταστραφεί παντελώς η κυπριακή οικονομία, να βυθιστεί στη δυστυχία ο κυπριακός λαός, νομίζοντας ότι τότε θα «δικαιωθεί» η εθελόδουλη και «σώφρων» δική τους πολιτική στάση.
Πλανώνται πλάνην οικτράν. Δεν υποτιμούμε τους κινδύνους που απειλούν την Κύπρο. Δεν υποβαθμίζουμε την καταστρεπτική δύναμη του γερμανικού ιμπεριαλισμού και την πολιτική σημασία που έχει για το Βερολίνο η συντριβή των Κυπρίων, ώστε να μην τολμήσει άλλος λαός να ακολουθήσει το παράδειγμα της γενναίας στάσης τους.
Η Κύπρος όμως έχει επιλογές λύσεων επιβίωσής της χωρίς την υπαγωγή της στον γερμανικό ζυγό μέσω μνημονίου. Επιπροσθέτως η γεωγραφική της θέση εγγύς της Μέσης Ανατολής και τα κοιτάσματα φυσικού αερίου τής επιτρέπουν να αναζητήσει τη βοήθεια μεγάλων δυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ και πρωτίστως η Ρωσία, μετατρέποντας την επιθετικότητα της Γερμανίας εναντίον της σε παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι.
Το δυστύχημα για την Κύπρο είναι ότι ο λαός της αυτή την κρίσιμη εποχή εξέλεξε Πρόεδρο τον Νίκο Αναστασιάδη, τον μοιραίο άνθρωπο που την Παρασκευή τη νύχτα συμφώνησε με το γερμανικό σχέδιο καταβαράθρωσης της οικονομίας του νησιού μέσω της καταλήστευσης των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες. Η κυπριακή Βουλή απέτρεψε τη διάπραξη του εγκλήματος από τον Αναστασιάδη. Η ζημιά όμως που πρόλαβε αυτός να κάνει είναι τεράστια και ανεπανόρθωτη. Η κατάσταση για την κυπριακή οικονομία είναι ασύγκριτα δυσκολότερη σήμερα από όσο μια βδομάδα νωρίτερα. Παρ' όλα αυτά, η Λευκωσία έχει λύσεις.
Θεωρητικά μιλώντας, η πρώτη λύση είναι η εσωτερική. Βάσει των προσωρινών στοιχείων της ΕΕ, το ΑΕΠ της Κύπρου το 2012 ήταν 17,5 δισ. ευρώ και το δημόσιο χρέος 16,3 δισ. ευρώ (93% του ΑΕΠ).
Στις κυπριακές τράπεζες υπάρχουν καταθέσεις Κυπρίων που ανέρχονται στα 32 δισ. ευρώ, σχεδόν διπλάσιες του ΑΕΠ του νησιού. Αν μάλιστα σε αυτά προστεθούν και τα 17 δισ. ευρώ καταθέσεων Ελλήνων σε κυπριακές τράπεζες στο νησί, τότε δημιουργείται μια ισχυρή οικονομική βάση, που μπορεί κατά πολλούς τρόπους να αξιοποιηθεί. Επιπροσθέτως, είναι πολύ ισχυρή η συνεισφορά της κυπριακής Εκκλησίας, η οποία κατά δήλωση του Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου είναι πρόθυμη να υποθηκεύσει όλη την υποθηκεύσιμη περιουσία της για να βοηθήσει την εθνική ανόρθωση.
Δεδομένου ότι το κράτος της Κύπρου δεν χρειάζεται περισσότερα από 2-3 δισ. ευρώ όλα κι όλα για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες του και η ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών ενδέχεται να μην κοστίσει πάνω από 5 δισ. ευρώ, η κατάσταση είναι χειρίσιμη. Προϋπόθεση είναι βεβαίως η λήψη διοικητικών μέτρων που για ένα χρονικό διάστημα δεν θα επιτρέψουν την απότομη και μαζική φυγή των καταθέσεων. Η δεύτερη λύση, εξωτερικού χαρακτήρα, είναι η ισχυρή στροφή της Λευκωσίας προς τη Ρωσία. Πρακτικά αυτό σημαίνει ένα ευρύ πακέτο μέτρων.
Ενδεικτικά, τα μέτρα αυτά θα μπορούσαν να συμπεριλαμβάνουν την αγορά μίας ή δύο κυπριακών τραπεζών από Ρώσους επιχειρηματίες ή τη συμμετοχή στην επανακεφαλαιοποίησή τους σε ποσοστό που θα δώσει στους Ρώσους σοβαρά ή και καθοριστικά ιδιοκτησιακά δικαιώματα. Την παροχή δανείου από τη Μόσχα στη Λευκωσία ύψους γύρω στα 5 δισ. ευρώ. Σε αντάλλαγμα, την εκχώρηση από τους Κύπριους στη Ρωσία κάποιου θαλάσσιου «οικοπέδου» φυσικού αερίου, με δικαιώματα εκμετάλλευσης. Αν όντως οι ρωσικές εταιρείες -δηλαδή η Gazprom- μπουν στο κυπριακό φυσικό αέριο, αλλάζουν όχι μόνο τα μέχρι τώρα ενεργειακά δεδομένα στην Κύπρο, αλλά και τα γεωπολιτικά. Δεν αποκλείεται π.χ. να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για την παροχή διευκολύνσεων στον ρωσικό στόλο της Μεσογείου από την Κύπρο - πάντα θεωρητικά μιλώντας. Οι ΗΠΑ τότε θα είχαν κάθε λόγο να πιέσουν τους Γερμανούς να φανούν πολύ διαλλακτικότεροι απέναντι στην Κύπρο, για να αποτρέψουν αυξημένη ρωσική επιρροή στο νησί. Το παιχνίδι άνοιξε. Πολλά μπορούν να συμβούν. Οψόμεθα...

Η Κύπρος είναι οικονομικά τελειωμένη είπε στο ράδιο 9,84 και στο Γιώργο Σαχίνη ο πολιτικός αναλυτής Γιώργος Δελαστίκ.

http://www.youtube.com/watch?v=HJtvDPND5jY
Βλέπει ραγδαίες εξελίξεις στο θέμα του σχεδίου Ανάν, επικρίνει τη στάση του Νίκου Αναστασιάδη και της κυβέρνησης του, που όπως λέει παίζουν θέατρο σε βάρος του κυπριακού λαού και επισημαίνει την κρισιμότητα για το τραπεζικό σύστημα λόγω της μεθοδευμένης χρηματοοικονομικής υπονόμευσης του. Και ένα ευρώ να φύγει από τις τράπεζες ανεξαρτήτου κλίμακας είναι ζημιά είπε ενδεικτικά.

Βρισκόμαστε στην παραμονή μεγάλων Ευρωπαϊκών αποφάσεων είπε ενδεικτικά ο ίδιος, καθώς οι ηγέτες των χωρών πρέπει να αποφασίσουν αν θα υποκύψουν στους διεθνείς λήσταρχους ή αν θα διατηρήσουν την εθνική τους Κυριαρχία.

ΤΑΞΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΤΡΟΙΚΑ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

127 χρόνια έχουν περάσει από την αιματοβαμμένη Πρωτομαγιάτικη εργατική εξέγερση στο Σικάγο. Μια ημερομηνία σταθμός για τις εργατικές διεκδικήσεις και την ιστορική παράδοση του λαϊκού κινήματος, που δείχνει το δύσκολο αλλά νικηφόρο δρόμο για τον κόσμο της εργασίας διεθνώς και υπογραμμίζει την ανάγκη για ένα νέο Σικάγο της σύγχρονης εργατικής τάξης. Η φλόγα της ιστορικής εξέγερσης μπορεί μόνο να καίει μέσα στις κοινωνικές μάχες της εποχής μας κόντρα σε εκείνους που θέλουν να τη μετατρέψουν σε μια άψυχη ανοιξιάτικη αργία με τους εργαζόμενους στο πόστο τους. Για όλους και όλες εμάς που εργαζόμαστε ή είμαστε άνεργοι/ες, σπουδάζουμε και αγωνιζόμαστε καθημερινά, η Πρωτομαγιά είναι ημέρα μνήμης των αγώνων του τότε, των δικών μας συναδέλφων, συντρόφων και νεκρών, τους οποίους τιμούμε μακριά από μια “ακίνδυνη” επετειακή λογική. Παίρνουμε το μήνυμα της εξέγερσης και το κάνουμε ζωντανό, επίκαιρο υλικό έμπνευσης και ενθάρρυνσης μιας πλατιάς λαϊκής οργής ενάντια στο κεφάλαιο, τους πολιτικούς διαχειριστές του, τους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς, την ΕΕ, τον γραφειοκρατικοποιημένο συνδικαλισμό και τα ντόπια και ξένα αφεντικά.

Φέτος οργανώνουμε Ταξική Πρωτομαγιά στην Κύπρο, ζωντανό κομμάτι των τελευταίων κινητοποιήσεων ενάντια στα μέτρα Τρόικας, Κυβέρνησης, ΕΕ, Τραπεζιτών. Μια Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση και πορεία από- και για τον κόσμο των σύγχρονων κινημάτων, του ριζοσπαστικού αντικαπιταλιστικού αγώνα, της εργασιακής εκμετάλλευσης και επισφάλειας που δε χωρά ούτε στα σχέδια των κυβερνώντων ούτε στον γερασμένο, χρεοκοπημένο και υποταγμένο συνδικαλισμό. Θέλουμε να γίνουμε η αρχή ενός ορμητικού κοινωνικού ρεύματος για την ανατροπή της επίθεσης, για απεργιακές κινητοποιήσεις παντού και για να απολαμβάνουν επιτέλους τον πλούτο αυτοί που τον παράγουν. Θέλουμε να σπάσουμε στην πράξη τον πανικό που επιβάλλουν στην κοινωνία τόσο με τα συνεχόμενα μέτρα όσο και μέσω μιας αναδυόμενης φασιστικής απειλής απομονώνοντας τη ναζιστική συμμορία του ΕΛΑΜ, πολιτικοί απόγονοι των πιο φρικαλέων στιγμών της ανθρώπινης ιστορίας. Τέλος, θέλουμε να ξαναβρεθούμε και με τους Τουρκοκύπριους/ες αδερφούς/ες μας σε έναν κοινό ταξικό αγώνα μακριά από εθνικιστικούς διαχωρισμούς, σύνορα και στρατούς για μια αλληλεγγύη των λαών κόντρα στον κοινό εχθρό, το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό.

Αυτοί που κατέχουν τον πλούτο, που οι εργαζόμενοι παράγουν με τον κόπο τους καθημερινά είναι οι ίδιοι που τώρα μας καλούν να “σώσουμε την Κύπρο” και να υποταχθούμε σε έναν σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Ας τους επιστρέψουμε το φόβο και τον πανικό οργανώνοντας τις δυνάμεις μας για νέους Μάηδες, νέες νίκες!

1Η ΜΑΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 1.00μμ στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

και ΠΟΡΕΙΑ στις 3.00 μμ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ

                                                          ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

http://antikapitalistikodiktio.wordpress.com/ 

«Έξω η Κύπρος από το ευρώ!»

του Γιώργου Δελαστίκ
Ξεκάθαρη είναι η θέση: «Ναι, η Κύπρος πρέπει να φύγει από το ευρώ! Τώρα!» Η αιτιολογία είναι επίσης σαφέστατη: «Ο λόγος είναι απλός. Η παραμονή στο ευρώ σημαίνει μια απίστευτα σοβαρή οικονομική δυσπραγία, η οποία θα διαρκέσει για πολλά χρόνια, ενώ η Κύπρος θα προσπαθεί να φτιάξει ένα νέο τομέα εξαγωγών. Φεύγοντας από το ευρώ και αφήνοντας το νέο της νόμισμα να διολισθήσει ομαλά, θα επιτάχυνε σε μεγάλο βαθμό την ανοικοδόμηση… Αν δεν φύγει, μιλάμε τουλάχιστον για ελληνικά επίπεδα λιτότητας ή χειρότερα, σε μια οικονομία της οποίας τα βασικά στοιχεία, λόγω της κατάρρευσης των υπεράκτιων τραπεζών, είναι πολύ χειρότερα από όσο υπήρξαν ποτέ στην Ελλάδα»!
Ορθότατες, πεντακάθαρες θέσεις. Μόνο που ο συντάκτης τους δεν ανήκει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως ίσως υποθέσατε. Δεν είναι καν αριστερός. Πρόκειται για τον …Πολ Κρούγκμαν (!) – τον Αμερικανό προοδευτικό οικονομολόγο που έχει τιμηθεί με βραβείο Νομπέλ και το άρθρο του, αποσπάσματα του οποίου προαναφέρθηκαν, δημοσιεύθηκε στους Τάιμς της Νέας Υόρκης. Άρα το ζήτημα της αποχώρησης της Κύπρου από το ευρώ έχει φύγει πια από τους κύκλους της ριζοσπαστικής Αριστεράς και κινείται πλέον και εξετάζεται ως ενδεχόμενο και σε κορυφαίους αστικούς κύκλους. Και όχι μόνο η έξοδος από την ευρωζώνη της Κύπρου, της Ελλάδας ή της Πορτογαλίας. «Η διάσπαση της ευρωζώνης πλησιάζει διακριτικά ακόμη πιο κοντά» ήταν π.χ. ο τίτλος άρθρου στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς του Λονδίνου ενός εκ των κορυφαίων αρθρογράφων της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία και επιρροή οικονομικώς εφημερίδας της Ευρώπης, του Βόλφγκανγκ Μινχάου. «Με την παρούσα πολιτική, οι κυβερνήσεις (σ.σ. της ευρωζώνης) θα χρειαστεί να ασκήσουν βία για να συνεχιστεί η πορεία του ευρώ εναντίον των συμφερόντων των λαών. Δεν χρειάζεται να είναι ευρωσκεπτικιστής κανείς για να συμπεράνει ότι μια τέτοια νομισματική ένωση είναι επίσης και βαθιά ανήθικη» καταλήγει ο αρθρογράφος.
Εύλογο είναι να έχει κανείς δυσπιστία προς τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς, υποψιαζόμενος ότι προωθούν τα συμφέροντα της Ουάσινγκτον και του Λονδίνου, τα οποία προφανώς και βρίσκονται σε απόκλιση προς τα συμφέροντα της Γερμανίας. Το πράγμα όμως είναι σοβαρότερο. Το αντιλαμβάνεται κανείς βλέποντας τον τίτλο της γαλλικής εφημερίδας Μοντ την περασμένη Κυριακή: «Τα αντιγερμανικά αισθήματα παίρνουν φωτιά στη νότια Ευρώπη» έγραφε φαρδιά – πλατιά. «Αγκυλωτοί σταυροί και μουστάκια του Χίτλερ ανθίζουν στους δρόμους της Αθήνας και της Λευκωσίας. Το Βερολίνο ανησυχεί», τόνιζαν οι υπότιτλοι. «Όχι στο Τέταρτο Ράιχ» ήταν οι λέξεις με τις οποίες άρχιζε το δισέλιδο αφιέρωμα της γαλλικής εφημερίδας, αναφερόμενο σε αντιγερμανική διαδήλωση στην Αθήνα. Η πολιτική του Βερολίνου στις χώρες της ευρωζώνης «αδιαφορεί για τις εθνικές ιδιαιτερότητες και ξεχνάει τις καταστροφικές επιπτώσεις αυτής της πολιτικής στις κοινωνίες και το αίσθημα ταπείνωσης των κοινωνιών», υπογραμμίζει η Μοντ. Αν σκέπτονται έτσι ακόμη και οι Γάλλοι, οι κατ’ εξοχήν ωφελημένοι επί μισόν αιώνα από τη Γερμανία μέσω ΕΟΚ και ΕΕ, οι τελευταίοι σύμμαχοι του Βερολίνου πέρα από τα υποτελή προς την καγκελαρία κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, είναι προφανές ότι το μέλλον του ευρώ, οι πιθανότητες επιβίωσης της ευρωζώνης είναι πολύ πιο αμφισβητήσιμες από όσο έχουν αντιληφθεί οι Έλληνες.
Αυτό πλέον το αναγνωρίζουν και στην ίδια τη Γερμανία. «Το σπάσιμο του ταμπού» είναι ο τίτλος ανάλυσης του γερμανικού περιοδικού Ντερ Σπίγκελ στο τεύχος αυτής της εβδομάδας. Ήδη από τους υπότιτλους θέτει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων: «Η διελκυστίνδα γύρω από τη σωτηρία της Κύπρου δείχνει μια βαθιά διασπασμένη Ευρώπη. Ο Βορράς δεν θέλει να χρηματοδοτεί οάσεις μαύρου χρήματος, στο Νότο αυξάνεται η οργή κατά της Γερμανίας. Θα διαλυθεί η νομισματική ένωση εξαιτίας των πολιτικών της αντιθέσεων;» γράφει το γερμανικό περιοδικό. «Τίποτα δεν είναι πια διασφαλισμένο από την αρπαγή του κράτους, κανένας λογαριασμός καταθέσεων, αλλά και κανένα σπίτι και κανένα διαμέρισμα», γράφει το περιοδικό. «Ήδη τώρα πολλοί τρομαγμένοι πολίτες συνειδητοποιούν ότι οι ασφαλιστές ζωής ή σύνταξης θα τους δώσουν πολύ λιγότερα χρήματα από όσα φαντάζονταν άλλοτε», προσθέτει. «Όπως και να τελειώσει το παιχνίδι πόκερ γύρω από το μικρό νησί της Μεσογείου, η ευρωζωνη έχει ήδη χάσει», ήταν το συμπέρασμα του Σπίγκελ. Δεν έχει σημασία κατά πόσο θα επαληθευτούν ή όχι οι εκτιμήσεις περί διάλυσης της ευρωζώνης επειδή το γράφουν το Σπίγκελ ή οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς. Άλλο έχει τεράστια πολιτική βαρύτητα – το ό,τι οι αστοί οι ίδιοι προβληματίζονται και συζητούν δημοσίως αν πρέπει να καταργήσουν το ευρώ. Η μόνη πολιτική δύναμη που δυστυχώς φαίνεται περιθωριοποιημένη σε όλες σχεδόν τις χώρες της ευρωζώνης από τη σύγκρουση για την τύχη του ευρώ είναι η Αριστερά με την ευρεία έννοια. Είτε παραμένει θλιβερή και αποκρουστική υποστηρίκτρια του ευρώ, είτε συνδέει γενικόλογα την κατάργησή του με την κατάρρευση του καπιταλισμού. Το πρόβλημα είναι ότι αν αφεθούν οι αστοί να αποφασίσουν και για την κατάργηση του ευρώ όπως αποφάσισαν και για τη δημιουργία του, τότε το πέρασμα στα εθνικά νομίσματα χωρίς τη λαϊκή παρέμβαση θα οδηγήσει σε περαιτέρω επιδείνωση το συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας από τη σημερινή τραγική κατάσταση. Αδυνατώντας μέχρι στιγμής να βάλει τη δική της σφραγίδα, η Αριστερά πρέπει να προσπαθήσει πολύ περισσότερο να βρει γλώσσα επικοινωνίας με τις λαϊκές μάζες. Διαφορετικά, κινδυνεύει ο ιστορικός της ρόλος.
Από το δημοσιευμένο κείμενο στην ελληνική εφημερίδα ΠΡΙΝ http://prin.gr/

Mαύρη μέρα για την Ελλάδα

23. 4. 2010: Η Ελλάδα γίνεται η πρώτη χώρα της Ε.Ε. που προσφεύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.Ο Γιώργος Παπανδρέου, επέλεξε το ακριτικό Καστελόριζο για να ανακοινώσει πως η Ελλάδα γίνεται η πρώτη χώρα της ευρωζώνης που είχε συμφωνήσει να μπει στο μηχανισμό στήριξης με τη συμμετοχή και του ΔΝΤ.

Να χρεοκοπήσουν οι τράπεζες και όχι οι λαοί!

Το «Όχι» στο αναγκαστικό κούρεμα των καταθέσεων φυσικά πρέπει να χαιρετιστεί και να στηριχθεί ως δείγμα ανυπακοής και αντίστασης κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως κατά του σκληρού πυρήνα της ζώνης του ευρώ.

Από την άλλη όμως, δεν παύει να είναι σημάδι ταλάντευσης της κυπριακής αστικής τάξης, ανάμεσα στην ευθυγράμμιση με το μοντέλο ανάπτυξης που προτείνει η Γερμανία και η ΕΕ και στην υπεράσπιση του υφιστάμενου παρασιτικού μοντέλου, δηλαδή αυτού ενός φορολογικού παραδείσου και των τραπεζικών πλυντηρίων που εκφράζεται μέσω της συμπόρευσης με τη Ρωσία.

Ο κυπριακός λαός δεν έχει πια συμφέρον να αποδεχτεί ούτε το ένα μοντέλο ανάπτυξης, ούτε το άλλο. Ιδίως τώρα με τις νέες εξελίξεις. Όπως δεν έχει συμφέρον να αποδεχτεί ούτε τη μία, ούτε την άλλη μορφή εξωτερικού δανεισμού. Παρά τις επιμέρους διαφορές τους, διαφορές που αφορούν στα αστικά συμφέροντα και πιο συγκεκριμένα στη διάσωση των χρεωκοπημένων τραπεζών και την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων.

Ο κυπριακός λαός και τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να διαλέξουν, όπως η αστική τάξη, την ιμπεριαλιστική σημαία υπό την οποία θα τεθούν για να προστατέψουν και αυτά τα συμφέροντά τους. Η Κύπρος για τη Γερμανία, τη Ρωσία και τις χώρες της ΕΕ αποτελεί πεδίο ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών με κοινό παρονομαστή την πολιτική και υλική απαξίωση της εργασίας και την εθνική υποτέλεια.

Και το ένα δάνειο και το άλλο θα επιφέρουν δεινά στον κυπριακό λαό. Θα του αφαιρέσουν τη δημόσιο εθνικό πλούτο που επί δεκαετίες ο ίδιος δημιούργησε. Θα του μειώσουν τους μισθούς και θα καταρρακώσουν το ασφαλιστικό σύστημα. Επιπλέον, θα ραπίσει την εθνική του ανεξαρτησία, για την οποία δεκαετίες παλεύει συρρικνώνοντας την ίδια του τη δημοκρατία.

Το να χρεωθεί ο κυπριακός λαός ένα δάνειο 10 δισ. από την τρόικα και να του υπεξαιρέσουν 6-7 δις από τα ασφαλιστικά του ταμεία φυσικά αποτελεί την πιο επώδυνη λύση γι’ αυτόν. Η μόνη λύση που μπορεί να τον διασφαλίσει μελλοντικά είναι η ανεμπόδιστη χρεωκοπία των τραπεζών. Σε πρώτο στάδιο να ενσωματώσει στη δική της πραγματικότητα ένα μοντέλο τύπου Ισλανδίας, με τη θέσπιση πλαισίου για το δημόσιο κοινωνικό έλεγχό τους. Αυτό όμως προϋποθέτει την έξοδο της Κύπρου από τη ζώνη του ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οποιαδήποτε άλλη λύση θα πλήξει βάναυσα τα εργατολαϊκά στρώματα. Αρωγός σε αυτό το ομολογουμένως δύσκολο εγχείρημα είναι η εθνικοποίηση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου με τα έσοδα να πηγαίνουν στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.

 Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα ΠΡΙΝ, (23/03/2013)

ΑΝ.Α.ΤΡΟΠΗ Κυπρίων φοιτητών στην Κομοτηνή!

ΑΝ.Α.ΤΡΟΠΗ Κυπρίων φοιτητών στην Κομοτηνή!

Σύντροφοι/φισες φοιτητές που σπουδάζουν στην Κομοτηνή έχουν συγκροτήσει ανεξάρτητο σχήμα παρέμβασης με την ονομασία ΑΝ.ΑΡ.ΤΡΟΠΗ ( ΑΝ.τικαπιταλιστική  Αριστερή ΤΡΟΠΗ ) στην φοιτητική ένωση Κυπρίων Κομοτηνής. Τους συγχαίρουμε και δηλώνουμε την αλληλεγγύη και στήριξη μας στο εγχείρημα τους. Καλούμε τους συντρόφους/φισες που σπουδάζουν σε Κύπρο, Ελλάδα και όπουδηποτε αλλού να στηρίξουν το εγχείρημα και κυρίως να προχωρήσουν στην συγκρότηση σχημάτων της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στον φοιτητικό χώρο.

Δημοσιεύουμε το πλαίσιο παρέμβασης τους στην γενική συνέλευση των κυπρίων φοιτητών στην Κομοτηνή. Η ΑΝ.ΑΡ.ΤΡΟΠΗ θα συμμετέχει και στις φοιτητικές εκλογές την ερχόμενη Κυριακή!


ΠΛΑΙΣΙΟ της ΑΝ.τικαπιταλιστικής Α.ριστερής ΤΡΟΠΗς(ΑΝ.Α.ΤΡΟΠΗ) προς τη ΦΕΚΟΜ

ΚΥΠΡΙΑΚΟ -  ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Κυπριακό

Το 2003, δεκάδες χιλιάδες Τουρκοκύπριοι ξεσηκώθηκαν και βγήκαν στους δρόμους, απαιτώντας την επανένωση της Κύπρου, την αποχώρηση του τουρκικού στρατού και του Ντενκτάς από την ηγεσία. Παρά το κλίμα τρομοκράτησης που επικρατούσε λόγω του κατοχικού στρατιωτικού καθεστώτος, οι Τ/Κ, οργανωμένοι από τα κάτω, μέσα από συνδικάτα και πολιτικούς χώρους, κυρίως της αριστεράς, με μαχητικότητα και παλμό εξεγέρθηκαν, αναζητώντας μία διέξοδο από την πολιτική και οικονομική καταπίεση, μία διέξοδο από το τέλμα της στασιμότητας στο κυπριακό. 

Παράλληλα, προσπάθησαν να απευθυνθούν και στους Ε/Κ, δίνοντας το μήνυμα ότι μία δίκαιη λύση μπορεί να προέλθει μέσα από κοινό αγώνα των δύο κοινοτήτων, του κυπριακού λαού. Τη στιγμή όμως που στο βορρά υπήρχε ένας τέτοιος κοινωνικός αναβρασμός, ο νότος βρισκόταν σε περίοδο προεκλογικής εκστρατείας με αποτέλεσμα τα γεγονότα να υποτιμηθούν και να αποσιωποιηθούν. Η ιστορική ευκαιρία για την ουσιαστική ενοποίηση των δύο κοινοτήτων δόθηκε με τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων μερικές βδομάδες μετά. 

Οι αυθόρμητες διαθέσεις του κόσμου έδειξαν ξεκάθαρα ότι αυτός ο λαός και θέλει και μπορεί να συμβιώσει, να συνεργαστεί και να πορευτεί ενωμένος. Αντίθετα, τα πολιτικά κόμματα και τα ΜΜΕ όχι μόνο περιθωριοποίησαν τον αγώνα των Τ/Κ αλλά ερμήνευσαν και στρεβλά τα γεγονότα, με σκοπό τη δημιουργία ενός κλίματος καχυποψίας και τρομοκρατίας. Έτσι οι Ε/Κ δε μπόρεσαν να αγωνιστούν και να συμπορευτούν με τους Τ/Κ σε μια τόσο κρίσιμη και ελπιδοφόρα στιγμή. Ιδιαίτερα μεγάλες είναι οι ευθύνες της Ε/Κ Αριστεράς, η οποία όφειλε, τιμώντας και την ιστορία της, να αναδείξει το ζήτημα και να κινηθεί σε μία λογική πραγματικής και ουσιαστικής επαναπροσέγγισης, δίνοντας τη δυνατότητα στο λαό να παίρνει την κατάσταση στα χέρια του. 

Ακολούθως η διακυβέρνηση Χριστόφια βασίστηκε με τη σειρά της σε συνομιλίες με τον Ταλάτ και την εναπόθεση των ελπίδων για επίλυση στην ΕΕ που δεν έφερε καρπούς γιατί δεν ενοχλεί ιδιαίτερα το ευρωπαικό κεκτημένο η ύπαρξη ενός διχοτομημένου κράτους εντός της. Ούτε αυτή η αίγλη της Ευρωπαικής προεδρίας απέφερε καρπούς προς αυτή τη κατεύθυνση αφού είχε κυρίως ένα διεκπαιραιωτικό ρόλο στην ΕΕ εφόσον το κεντρικό ρόλο έχουν πάντα οι Βρυξέλλες.

Στην μετά Ανάν εποχή και μετά την εκλογή Αναστασιάδη στην προεδρία έχουμε νέα δεδομένα.Ως κύριος εκφραστής της ακραίας νεοφιλελεύθερης διαχείρισης του καπιταλισμού στην Κύπρο, έχει αναλάβει και τις απαραίτητες δεσμεύσεις απέναντι στους ομοϊδεάτες του στη Δύση. Γι’ αυτό και θα υποστηρίξει και τις νέες προτάσεις δήθεν επίλυσης του Κυπριακού, που θα πέσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Άλλωστε, η πολιτική που ακολουθεί διαχρονικά ο ΔΗΣΥ και ο Αναστασιάδης στο θέμα του Κυπριακού είναι εντελώς αντιφατική, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη θερμή του υποστήριξη στο Σχέδιο Ανάν. Με μόνη διαφορά ότι μία νέα πρόταση λύσης πλέον θα έχει φόντο το φυσικό αέριο της Κύπρου και την πελατεία των κυπριακών τραπεζών.

Ενδεικτική είναι η αναφορά των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς όπου συστήνεται «στους Ευρωπαίους να χρησιμοποιήσουν την οικονομική βοήθεια προς την Κύπρο ως μοχλό πίεσης επί της Λευκωσίας για πρόοδο στο διπλωματικό πεδίο αναφορικά με το Κυπριακό». Ως γνωστόν, ο ίδιος ο Αναστασιάδης και το επιτελείο του ήταν αυτό που πίεζε την υπαγωγή της Κύπρου σε καθεστώς Μνημονίου, προκειμένου φυσικά οι αιχμές του ιμπεριαλιστικού τόξου –που εκφράζονται μέσω του ΔΝΤ και της ΕΕ– να έχουν τον πρώτο λόγο στις εθνικές πλουτοπαραγωγικές πηγές της Κύπρου και φυσικά στο τραπεζικό της σύστημα. Σίγουρα η εξάρτηση δεν θα είναι μονομερής, καθότι υπάρχουν και συμφέροντα του ρωσικού κεφαλαίου τόσο στην Κύπρο όσο και στην ευρύτερη περιοχή. Γεγονός που περιπλέκει την κατάσταση είναι η πρόθεση του Ανασταστασιάδη και του ΔΗΣΥ να εντάξει την Κύπρο στο ΝΑΤΟ.

Η πρόταση μας δεν μπορεί παρά να είναι η προσπάθεια για να βγούνε στο προσκήνιο κοινοί αγώνες Ε/Κ και Τ/Κ, που θα μπορέσουν να πιέσουν τις ηγεσίες και σε ένα πιο προωθημένο στάδιο να αναπτύξουν κοινό αντικατοχικό αλλά και ταξικό αγώνα. Να γίνουν κοινοί αγώνες για κατοχύρωση ενιαίων δικαιωμάτων στο μισθό, τον χρόνο εργασίας, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση, την ελεύθερη μετακίνηση.

Το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί μόνο μέσα από την απομυθοποίηση του «αόρατου εχθρού» που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά και τη συνειδητοποίηση της ενότητας συμφερόντων των εργαζομένων των δυο κοινοτήτων και σίγουρα όχι μέσα από εθνικιστικές κορώνες και τις κραυγές των πατριωτών της κάθε πλευράς.

ΚΥΠΡΟΣ ΕΝΙΑΙΑ – ΚΥΡΙΑΡΧΗ – ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ

ΧΩΡΙΣ ΞΕΝΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ – ΧΩΡΙΣ ΕΓΓΥΗΤΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Έξω όλες οι στρατιωτικές Βάσεις. Καμία σκέψη για ένταξη στον Συναιτερισμό για την Ειρήνη.

Οι ίδιοι οι λαοί αποφασίζουν για την αυτοδιάθεση τους.Καμία εμπιστοσύνη στις καπιταλιστικές ολοκληρώσεις των ΟΗΕ, της Ε.Ε. Και του ΝΑΤΟ.

Εσωτερική διακυβέρνηση

Η ιστορία έγραψε ότι το πρώτο Μνημόνιο θα φέρει την υπογραφή της αριστερής κυβέρνησης Χριστόφια, υποθηκεύοντας το μέλλον του τόπου και φυσικά του ίδιου του λαού,των εργαζομένων και της νεολαίας.

Όσα δεν κατάφερε η Δεξιά να επιβάλει εδώ και δεκαετίες –γιατί είχε πάντα απέναντι τον λαϊκό παράγοντα με κύριο εκφραστή του το  ΑΚΕΛ ως αντιπολίτευση που προσπαθούσε να κρατάει τα μπόσικα– τα κατάφερε η κυβέρνηση Χριστόφια. Η εκλογή της προ πενταετίας έφερε έναν άνεμο αισιοδοξίας στις τάξεις όλου του προοδευτικού κόσμου της Κύπρου. Την είχε εμπιστευτεί για τις διακηρύξεις της που αφορούσαν τη λύση του χρόνιου εθνικού της προβλήματος. Στην πορεία όμως στράφηκε προς το αντιδραστικό κράτος – χωροφύλακα της περιοχής, το Ισραήλ, που πνίγει στο αίμα πάλι τον παλαιστινιακό λαό.

Η Κύπρος δεν θα παίξει το ρόλο του συμμάχου, αλλά του υπηρέτη λόγω του υπερδανεισμού και του χρέους. Ενός χρέους που προήλθε από το PSI και φέρει μεταξύ άλλων την υπογραφή της κυπριακής κυβέρνησης, που δημιουργεί μια μαύρη τρύπα στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα κι ετοιμάζεται και πάλι να υπηρετήσει τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου και της ΕΕ. Το δάνειο από τον μηχανισμό «στήριξης» θα είναι 17,5 δισ. ευρώ, όσο δηλαδή είναι και το ΑΕΠ της! Τα 10 δισ. θα πάνε απευθείας στις τράπεζες. Τα υπόλοιπα θα καλύψουν τις τρύπες που δημιουργήθηκαν στα δημόσια οικονομικά με την απευθείας χρηματοδότηση των τραπεζών. Το αντίτιμο θα περιλαμβάνει περαιτέρω μείωση μισθών κατά 16%, αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67, κατάργηση της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής, καθώς και περικοπές στις συντάξεις και κατάργηση επιδομάτων. Ούτε λόγος δεν γίνεται για την αύξηση του εταιρικού φόρου, που είναι ο χαμηλότερος στην ευρωζώνη (10%). Ο μέσος εταιρικός φόρος στην ευρωζώνη είναι 26,1%. Το πακέτο περιλαμβάνει και την ιδιωτικοποίηση «φιλέτων», δηλ. κερδοφόρων επιχειρήσεων του Δημοσίου όπως η CYTA, που έχει 1δισ. ευρώ κέρδος.

Για τις εντυπώσεις, κύκλοι της κυβέρνησης διαμήνυαν ότι κατάφεραν να φέρουν ένα ήπιο Μνημόνιο. Όπως όμως δεν υπάρχει «ολίγον έγκυος» έτσι και δεν υπάρχει ήπιο Μνημόνιο! Όπου και αν πάτησε το πόδι του το ΔΝΤ, άφησε πίσω του κοινωνικά συντρίμμια, εκατομμύρια ανέργους και μισθούς Μπαγκλαντές (σχεδόν)! Η ελληνική εμπειρία μάς δίδαξε ότι μετά το πρώτο Μνημόνιο, επιβάλλεται ένα –πολύ πιο σκληρό– δεύτερο και τρίτο.

Δεν έχει κλείσει μία δεκαετία από τότε που οι ξένοι επικυρίαρχοι επιχείρησαν να επιβάλουν το επαίσχυντο Σχέδιο Ανάν για τη δήθεν λύση του εθνικού ζητήματος. Τότε που το 73% του κυπριακού λαού τους το έτριψε στη μούρη. Κατάφεραν όμως τελικά να επιβάλουν τον «κοινωνικό Ανάν», προκειμένου να γίνει η Κύπρος έρμαιο των ιμπεριαλιστικών βλέψεων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.Και όλα αυτά με φόντο τα κοιτάσματα πετρελαίου, τα οποία οι κυρίαρχοι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί φρόντισαν να τα «αξιοποιήσουν» για να «ζαλίσουν» τον κυπριακό λαό, ο οποίος δεν θα δει να βελτιώνεται το βιοτικό του επίπεδο από την εκμετάλλευσή τους. 

Με την έναρξη των διαπραγματεύσεων, η τρόικα επέβαλε την υπεξαίρεση όλων των πιθανών εσόδων από την άντληση και αξιοποίηση των υδρογονανθράκων και τη διάθεσή τους στην εξυπηρέτηση των δανείων. Στο σχέδιο δράσης για το Ταμείο Υδρογονανθράκων υπάρχει αναφορά για ενημέρωση της τρόικας. Οι ξένοι πιστωτές επέβαλαν και μια ρήτρα – κλειδί για να το ελέγχουν, σύμφωνα με την οποία οι εισροές και εκροές του Ταμείου Υδρογοναναθράκων περιλαμβάνονται στον κρατικό προϋπολογισμό και άρα προορίζονται για εξόφληση του χρέους…

Απο ό,τι διαπιστώθηκε μόλις χθες για ακόμη μία φορά η ΕΕ δεν αποτελεί το σπίτι των λαών αλλά των πολυεθνικών πολυκλαδικών μονοπωλίων και των τραπεζών. Με απόφαση του Eurogroup μόλις χτες διεθνείς δανειστές και κυβέρνηση, συμφώνησαν σε εφάπαξ εισφορά 9.75% για τις καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων ευρώ και σε 6,75% κούρεμα σε καταθέσεις κάτω των 100 χιλιάδων ευρώ και ταυτόχρονα εποβοή φόρου 20-25%  στους τόκους των καταθέσεων. Παρ' όλα αυτά θα δωθούν σε αντάλλαγμα των χαμένων καταθέσεων  μετοχές, άρα αέρας κουπανιστός με λίγα λόγια. Για το χρέος αποφασίστηκε όπως τεθεί ο στόχος του 100% μέχρι το 2020 που μοιάζει με όνειρο θερινής νυχτός με την αδυσώπητη δημοσιονομική πολιτική που εφαρμόζουν ΕΕ,ΕΚΤ,ΔΝΤ στους λαούς.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ για :

- Ανατροπή της κυβέρνησης ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ μέσα από αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας από τις γενικές συνελεύσεις τους με προοπτική την εργατική εξουσία. 

Άμεση διαγραφή του χρέους που δεν το δημιουργήσε στην προκειμένη ο κυπριακός λαός και μονομενής στάση πληρωμών. Κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης

- Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την καπιταλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ και από το νόμισμα της, το ΕΥΡΩ. Ο λαός υπεύθυνος για την άσκηση της οικονομικής πολιτικής, δασμούς,νομισματική πολιτική κτλπ.Επιστροφή άμεσα στο εθνικό νόμισμα,την κυπριακή λίρα. Να γίνει ο κυπριακός λαός ο σπασμένος κρίκος της ΕΕ, παράδειγμα επαναστατικής κατεύθυνσης και για τους λαούς της Ευρώπης. Άμεση έξοδος από την ΕΕ,ΕΚΤ,ΔΝΤ,ΝΑΤΟ κτλπ.

- Καταγγελία του Συμφώνου Μετανάστευσης της ΕΕ,του Δουβλίνου ΙΙ και της Συνθήκης Σένγκεν.

- Άμεση εθνικοποίηση των τραπεζών, δέσμευση των κεφαλαίων που δώθησαν για να πάνε στις κοινωνικες ανάγκες.Για ποιοτική και δωρεάν και δημόσια παροχή κοινωνικών αγαθών: υγεία,παιδεία, πρόνοια, ρεύμα,ψυχαγωγία,αθλητισμό.Να επιστραφούν άμεσα τα κλεμμένα του Χρηματιστηρίου και των ταμείων των κοινωνικών ασφαλίσεων. Χρήση του παρασιτικού κεφαλαίου

- 6ωρο-5μερο-30ωρο με αύξηση των μισθών ώστε να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο που την δημιούργησε.

Εθνικοποίηση των μεγάλων μέσων παραγωγής και λειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο.

- Αξιοποίηση του δημόσιου πλούτου του νησιού για τις κοινωνικές ανάγκες του κυπριακού λαού και όχι της Νομπλε Ένερτζυ και της Τρόικα.

Φοιτητικά 

Δυστυχώς ή ευτυχώς η γη γυρίζει και αυτή δεν περιορίζεται στο αν κατατέθηκε το δείνα ή το τάδε στεφάνι. Τη στιγμή που το δικαιώμα για μόρφωση και ακολούθως για πτυχίο για αξία γινεται  βορά στο δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας και της Κύπρου ώστε να συγχωνευτούν και να καταργηθούν οι σχολές, το επίδικο δεν πρέπει να είναι ποιός παρτάρει καλύτερα ή κάνει τις πιο ρομαντικές μπουάτ. Και ο λόγος για το σχέδιο ΑΘηνά που κυβέρνηση και ΤΡΟΙΚΑ με τις εντολές της Λευκής Βίβλου της ΕΕ με πολλή “σοφία” εποίησαν. Bέβαια η καπιταλιστική κερδοφορία και ανάπτυξη πρέπει να πάρει τα πάνω της καταργώντας ανθρωπιστικές σπουδές και εμπορευματοποιώντας ουσιαστικά το αγαθό της παιδείας. Τί περιλαμβάνει όμως αυτό;

Σύμφωνα με το σχέδιο που παρουσιάστηκε τα 40 υπάρχοντα ιδρύματα (26 ΑΕΙ και 14 ΤΕΙ) γίνονται 32 (20 ΑΕΙ και 12 ΤΕΙ) ενώ από τις υπάρχουσες 85 σχολές και 533 τμήματα μένουν 386 τμήματα! Το μεγαλύτερο χτύπημα το δέχονται οι σχολές τον ανθρωπιστικών επιστημών (μειώνονται κατά 10% οι θέσεις). Χέρι χέρι με τις θεωρητικές σχολές πάνε τα ΤΕΙ. Εκεί, περίπου 80 τμήματα σβήνουν από το χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, άλλα συγχωνεύονται και άλλα αλλάζουν πόλη. Αλλά και τα Πανεπιστήμια Στερεάς Ελλάδας, Δυτικής Ελλάδας και Δυτικής Μακεδονίας βάζουν λουκέτο. Τέλος, 5 από τα 7 μεγάλα ΑΕΙ της Αττικής (Οικονομικό, Γεωπονικό, Πανεπιστήμιο Πειραιά, Πάντειο και Χαροκόπειο) καθώς και τα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά αποκτούν κοινή διοίκηση, μέχρι να συγχωνευτούν και αυτά ή να βάλουν λουκέτο.

Στην πραγματικότητα η σοφία του Σχεδίου Αθηνά βασίζεται αποκλειστικά σε δύο σημεία: πρώτον στην ακόμα μεγαλύτερη μείωση των κονδυλίων που δαπανούνται για την εκπαίδευση και δεύτερον στην εξυπηρέτηση των αναγκών της αγοράς μέσω του κλεισίματος κυρίως ανθρωπιστικού - κοινωνικού περιεχομένου σχολών, οι οποίες προφανώς είναι άχρηστες για την άμεση κερδοφορία των επιχειρήσεων και την “ανάπτυξη της οικονομίας”. Κατά μια έννοια λοιπόν, η κυβέρνηση πετυχαίνει με έναν σμπάρο πολλά τρυγώνια. Από την μια μειώνει δραστικά το κόστος, από την άλλη εξυπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου ενώ ταυτόχρονα αποκλείει ολοένα και περισσότερα παιδιά των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων από την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ακόμα περισσότερα από όσα έχει ήδη αποκλείσει μέσα από τις περικοπές σε σίτιση – στέγαση – συγγράμματα).

Σε καμία περίπτωση δεν στηρίζουμε την υπάρχουσα κατάσταση της πολυδιάσπασης των επιστημών (“γνωστικών αντικειμένων” κατ'εμάς) σε επιμέρους “κομμάτια” μέσω υπερεξειδικευμένων και ημιμαθών τμημάτων και σχολών. Οδηγεί σε κατακερματισμένα στην καλύτερη, ανύπαρκτα στην χειρότερη, επαγγελματικά δικαιώματα για τους απόφοιτους. Το φοιτητικό κίνημα απάντησε δυναμικά σε κάθε προσπάθεια των κυβερνήσεων να διαλύσουν το δημόσιο πανεπιστήμιο και το ίδιο καλούμαστε να πράξουμε και σήμερα. Δημόσια-Δωρεάν Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση για όλους με ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο βροντοφώναζαν οι φοιτητές στο μεγαλειώδες κίνημα του 2006-2007. Δηλαδή κανένας διαχωρισμός σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΙΕΚ-ΚΕΣ κλπ, αλλά ελεύθερη πρόσβαση σε ενιαία ανώτατη εκπαίδευση για όλους με ισχυρά πτυχία σε ολοκληρωμένα επιστημονικά πεδία, με πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα και την όποια ειδίκευση να βαραίνει τον εργοδότη.

Είναι σαφές ότι το σχέδιο Αθηνά δεν αφορά μονάχα “τους άλλους” και αφήνει “εμάς” ανέγγιχτους, αλλά αποτελεί κομβικό κομμάτι της περαιτέρω υποβάθμισης του πανεπιστημίου και της λειτουργίας του σύμφωνα με επιχειρηματικά κριτήρια. Γι'αυτό το λόγο η εφαρμογή του Αθηνά και συνολικά η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση πρέπει να βρει απέναντί της σύσσωμο το φοιτητικό κίνημα. Ειδικά σε μια περίοδο που, συνδυαστικά με τις περικοπές σε σίτιση – στέγαση – μεταφορά – συγγράμματα, η φοίτηση γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη για τους περισσότερους από εμάς.

Ο δεδηλωμένος στόχος της κυβέρνησης είναι πλέον ολοφάνερος: μια νέα, εξαθλιωμένη, εργατική βάρδια τύπου Κίνας της οποίας τα δικαιώματα διαλύουν, πριν ακόμα αυτή βγει στην αγορά εργασίας με τα ευτελούς αξίας πτυχία της ανα χείρας, καταργώντας ουσιαστικά τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και απορρυθμίζοντας πλήρως οποιοδήποτε δίχτυ προστασίας είχε κερδηθεί μέσα από εργατικούς αγώνες του παρελθόντος. Ταυτόχρονα, μέσα από το νόμο που προωθεί ο υπουργός Εργασίας με στόχο την απαγόρευση των απεργιών επιχειρείται ο οριστικός αποκλεισμός των εργαζομένων συνολικά και κυρίως των νέων από οποιαδήποτε συλλογική διεκδίκηση.

Παλεύουμε για :

 Κατάργηση των νόμων Γιαννάκου-Διαμανουπούλου-Αρβανιτόπουλου και του πρόσφατου σχεδίου Αθηνά.

Δημόσια-Δωρεάν Παιδεία για όλους με εστίες,σίτιση,στέγαση,συγγράμματα ποιοτικά.

Απεμπλοκή από τον Κοινό Ευρωπαικό Χάρτη Ανώτατης Εκπαίδευσης, τη συνθήκη της Μπολόνια, Βερολίνου και Πράγα.

Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο και ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΝΕΠΣΤΗΜΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ κόντρα στον εμφύλιο της νεολαίας και τον διαχωρισμό του σε ΤΕΙ,ΑΕΙ,Κολλέγια κτλπ. Το πτυχίο, μόνη προυπόθεση για την εύρεση εργασίας.

Κοινωνικός μισθός στους φοιτητές για να μην επιβαρύνουν τον οικογενιακό προυπολογισμό.

Μαζικοί διορισμοί στα σχολεία για τις κοινωνικές ανάγκες κόντρα στις επιταγές της ΤΡΟΙΚΑ για αμορφωσιά,ανεργία εκπαιδευτικών,μεγάλα τμήματα, λιποθυμίες μαθητών.

Ανατροπή της όποιας μαθητείας, πρακτικής άσκησης που μεταφράζεται ως απλήρωτη ή κακοπληρωμένη εργασία.

Καλούμε σε :

Συμμετοχή στις πορείες που αποφάσισαν οι γενικές συνελεύσεις των σχολών και συμμετοχή σε αυτές και άμεσο συντονισμό τους στην προοπτική κατάργησης του νόμου εκτρώματος.

Συνέντευξη τύπου που θα δηλώνει την εναντίωση της ΦΕΚΟΜ στο σχέδιο Αθηνά και στα σχέδια της κυβέρνησης και της ΤΡΟΙΚΑ.

Η Ιερή Συμμαχία των κυβερνήσεων – Ε.Ε.- Ε.Κ.Τ.-Δ.Ν.Τ μίλησε, ήρθε η ώρα να μιλήσει κι ο λαός

Η Ιερή Συμμαχία των κυβερνήσεων – Ε.Ε.- Ε.Κ.Τ.-Δ.Ν.Τ μίλησε, ήρθε η ώρα να μιλήσει κι ο λαός

Κάλεσμα της ΑΝ.Α. ΤΡΟΠΗΣ Κυπρίων φοιτητών Κομοτηνής:

Και είναι κάποιες μέρες που σαν και αυτές που πέρασαν που πρέπει να έχεις έτοιμο το ΝΑΙ ή έτοιμο το ΟΧΙ. Στα κοινοβουλευτικά κόμματα διαχείρισης του συστήματος,το ΝΑΙ ήταν έτοιμο από καιρό. Έτσι τη ληστεία την ονομάσανε κούρεμα καταθέσων. Το πλήρωμα της κρίσης το βαφτίσανε ΜΝΗΜΟΝΙΟ, PLAN A' και PLAN B'. To Δούρειο Ίππο για το ποιός θα πληρώσει τη νύμφη, το είπανε ΧΡΕΟΣ και το δηλητήριο το είπανε Δανειακή Σύμβαση από την Ε.Ε.  Το λησταρχείο της Ε.Ε., αυτή η καπιταλιστική ολοκλήρωση που είναι ο μαέστρος της επίθεσης εναντίον των ευρωπαικών λαών και όχι μόνοονομάστηκε το σπίτι των λαών και το νόμισμα τους το ευρώ.

Όμως μετά το καρναβάλι ο βασιλιάς καπιταλισμός βρέθηκε γυμνός και σκόρπισε και τις τελευταίες αυταπάτες. Η απόφαση του Γιούρογκρουπ στο να μπει χέρι στις καταθέσεις και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα μιας χώρας μέλος της Ε.Ε. φανέρωσε στους δύσπιστους αλλά καλοπροαίρετους πως η ηγεμονική γερμανική αστική τάξη κάνει κουμάντο μαζί με τη συναίνεση των ηγεμονικών αστικών μερίδων των χωρών της Ε.Ε. Οι λαοί δεν θα είναι ποτέ εταίροι σε μια τέτοια λυκοσυμμαχία αλλά θα έχουν το ρόλο της αρχαίας εταίρας και παλλακίδας. Μάλιστα ο Σόιμπλε το δήλωσε καθαρά πως το διευθυντήριο των Βρυξελλών δεν υπολογίζει κανένα αστικό κοινοβούλιο πλέον όταν αποφάσισε ήδη το Γιούρογκρουπ τη δεύτερη φορά.

Επίσης, η κρίση είναι τόσα βαθειά που σε αυτόν τον κοινωνικό πόλεμο που βιώνουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία καταστρέφονται πέρα από τις παραγωγικές δυνάμεις και κεφάλαια. Βέβαια, αυτό θα το καταφέρει καλύτερα, ο καπιταλισμος, στο τέλος της μέρας με έναν μεγάλο πόλεμο μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ώστε να επέλθει ανάπτυξη πάνω σε καμμένη γη. 

Το παράδειγμα των δυο παγκοσμίων πολέμων είναι γλαφύρο στο πως ο καπιταλισμός ξεπερνάει τις δομικές του κρίσεις πάνω στα πτώματα εκατομμυρίων εργαζομένων.  Ο πρώην παράδεισος της Κύπρου εύκολα μπορεί να γίνει θέρετρο πολεμικών εξελίξεων και το κοινωνικό σχέδιο ΑΝΑΝ που επήλθε, να μετατραπεί σε ένα δεύτερο εφιαλτικό σχέδιο ΑΝΑΝ και με τη βούλα του ΝΑΤΟ που δεν θα περάσει καν από δημοψήφισμα και με δέλεαρ το φυσικό αέριο. 

Σε αυτή τη συγκυρία ευτυχώς ο κυπριακός λαός, δεν στάθηκε παρατηρητής των εξελίξεων. Πίεσε και αρχικά κατάφερε το πρώτο ΟΧΙ και έσπρωξε και αυτό το μνημονιακό ΑΚΕΛ στο δρόμο, που σε προηγούμενο χρόνο περηφανευόταν για την εφαρμογή μνημονιακών μέτρων πριν καν την υπογραφή του μνημονίου. Όταν τα ερωτήματα έτρεχαν αμείλικτα ψέλλιζε “ ΌΧΙ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ” αλλά την ίδια ώρα έλεγαν “ ΝΑΙ στο ΕΥΡΩ και την Ε.Ε.” πράγματα εντελώς αντιφατικά που οδήγησαν μετά είτε στην αποχή είτε στην ομοφωνία στη Βουλή και τη λύση εντός της ΕΕ και του κρεματορίου του ευρώ. Την ίδια ώρα μάλιστα που το 68% του λαού βρωντοφώναζε έξω από το ευρώ.

Σε αυτή την κατεύθυνση ως ΑΝ.Α.ΤΡΟΠΗ κυπρίων φοιτητών καλούμε τους εργαζόμενους και τη νεολαία να πάρουν την πολιτική στα χέρια τους και να πάρουν αποφάσεις για την επιβίωση και το μέλλον τους διαλέγοντας τη λιγότερο αιματηρή λύση της εξέγερσης με όπλα τις συνελεύσεις-απεργίες-καταλήψεις κρατικών κτηρίων. 

Στον ίδιο τόνο καλούμε τις δυνάμεις της εκτός των τειχών αριστεράς στην Κύπρο και όχι μόνο να συγκροτήσουν ένα στιβαρό αντικαπιταλιστικό απελευθερωτικό πολιτικό υποκείμενο μέσα από ένα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα εργατικής πολιτικής: Όχι στις τρόικες και στα καταστροφικά προγράμματα διάσωσης. Να μην ξαναπατήσουν στις χώρες μας, καμία διαπραγμάτευση, μονομερής κατάργηση μνημονίων και δανειακών συμβάσεων. Παύση πληρωμών στους τοκογλύφους - διαγραφή του χρέους. Έξω από το ευρώ και την ΕΕ. Πέρασμα στο δημόσιο όλου του τραπεζικού συστήματος και αναδιοργάνωσή του προς όφελος του λαού. Κάτω τα χέρια από τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα ασφαλιστικά Ταμεία και τον δημόσιο πλούτο (δημόσιες υπηρεσίες, περιβάλλον, ορυκτό πλούτο). Να πληρώσει το κεφάλαιο με πλούτο, ιδιοκτησία και εξουσία.

Ένα τέτοιο ρεύμα θα οξύνει την κρίση και μπορεί να προκαλέσει ρωγμές, στηριγμένο στη διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών και όχι στα παζάρια των ιμπεριαλιστών. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να αξιοποιήσει και τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, χωρίς βεβαίως να νομίζει ότι η Ρωσία του Πούτιν μπορεί να ελευθερώσει την Κύπρο ή ο Ομπάμα να στηρίξει μια «αριστερή κυβέρνηση» στην Ελλάδα.Ο ποιητής έλεγε πως ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει και αυτό το ΟΧΙ πηγαίνει βαθειά στη συνείδησή του. Τον τιμάει η ίδια η Ιστορία.Να το πάμε μέχρι τέλους, μην αφήσουμε μισό αυτό το ΟΧΙ.

Ακούστε μας σε Web Radio:

Ακούστε μας σε Web Radio: http://myradiostream.com/epanastasi

-Καθημερινά παίζουμε ωραία μουσική
 
- Ανεξάρτητο απο συμφέροντα διαφημίσεων

- Ενημερώνουμε το Κόσμο για τα πολιτικά και όχι μόνο τεκτενόμενα , λέγοντας τα πράγματα πάντα με το ονομά τους

- Αναλύουμε τη πολιτική κατάσταση , του σήμερα και του αύριο

Το σήμα του φοιτητικού σχήματος

Γιατί πρέπει να διαγραφεί το χρέος της Κύπρου;

Καλό θα ήταν να πούμε πως η κρίση δεν είναι τοπική ούτε μεσογειακή, ούτε ζήτημα τεμπελιάς των μεσογειακών λαών. Η κρίση είναι παγκόσμια, απότοκο της δομής και της αναπαραγωγής του καπιταλισμού. Είναι δηλ μέσα στο γενετικό υλικό του καπιταλισμού η γέννηση των κρίσεων του. Εδώ μπαίνει και το ζήτημα για το ποιός θα την πληρώσει και αν θα ξεπεραστεί είτε επαναστατικά από τις δυνάμεις της εργασίας είτε αντεπαναστατικά και αντιδραστικά από τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Το κεφάλαιο διαλέγει διάφορα όπλα για την υπέρβαση της δομικής  κρίσης του συστήματός του, όπως: φασισμός,αντιδημοκρατικές εκτροπές, παγκόσμιους πολέμους και τη φρίκη που αφήνει πίσω του και το δούρειο Ίππο του δημόσιου χρέους.

Καταρχάς λίγα λόγια για το πώς δημιουργήθηκε το σημερινό Κυπριακό χρέος. H κρίση στη χώρα ξέσπασε με το δεύτερο κύκλο της ευρωπαϊκής ύφεσης του 2011 που ήταν αποτέλεσμα των σκληρών πολιτικών λιτότητας που επιβλήθηκε απ' το 2010 και που είχαν και ακόμη έχουν έντονο το στοιχείο του εσωτερικού διαχωρισμού.Ένας εσωτερικός διαχωρισμός αποτέλεσμα της ανισόμετρης ανάπτυξης μέσα στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη μεταξύ των πολυεθνικών πολυκλαδικών μονοπωλίων της Γερμανίας και των άλλων χωρών και κυρίως αυτών του νότου. Χαρακτηριστικό είναι το πλεόνασμα της Γερμανίας ισοδυναμεί όσο το έλλειμα του νότου.

Στην Κύπρο, η κρίση μεταφέρθηκε και  σαν αιχμή χρησιμοποιήηκε το τραπεζικό σύστημα. Το 2011 το ποσοστό του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου σε σύγκριση με το Α.Ε.Π έφτανε στο απίστευτο 896%, γεγονός όμως που δεν είναι κυπριακή πρωτοτυπία όμως!! Άρα λοιπόν η Κυπριακή κρίση είναι αποτέλεσμα της υπερδιόγκωσης του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος και της επέκτασης του στο εξωτερικό με αποτέλεσμα να βρεθεί σε μια εισαγόμενη κρίση , ακριβώς όπως και με την μακρινή Ισλανδία. Με τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης να συμπεριλαμβάνουν στο δημόσιο χρέος τα 3 δις που δόθηκαν απ' το κράτος στις τράπεζες μεταφέροντας ουσιαστικά την εξόφλησή του από τη πλάτη του τραπεζίτη στις πλάτες του λαού, το 2009 μετά και από απόφαση της αριστερής κυβέρνησης Χριστόφια. Αργότερα από τον Απρίλιο του 2010 και την εκστρατεία αγοράς από τη τράπεζα Κύπρου των Ελληνικών ομολόγων αξίας 2 δις το τραπεζικό σύστημα της χώρας θα φορτωθεί άλλο ένα χρέος που σε συνδιασμό με το κούρεμα των Ελληνικών ομολόγων (PSI) το 2011 και τις κακές εως και εγκληματικές εκτιμήσεις των ηγετικών στελεχών της Τράπεζας Κύπρου, κ. Ηλιάδη και Καρυδά η ζημιά στο χρηματοπιστωτικό Κυπριακό σύστημα θα μεγαλώσει περισσότερο.

Στις αρχές του 2011 , η Κεντρική τράπεζα Κύπρου δίνει το πράσινο φως για μετατροπή της Μαρφίν Εγνατία από θυγατρική σε παράρτημα της Μαρφίν Λαική η οποία τότε ήταν ιδιοκτησία της MIG , τραγικό αποτέλεσμα της πιο πάνω ενέργειας: Η Λαική Τράπεζα ανέλαβε μεταξύ άλλων , 4 δις ζημιές της Εγνατία από επισφαλή δάνεια όπως αποκαλύφθηκε το 2012 όταν αποκαλύφθηκε το βάθος των τραπεζικών σκανδάλων έτσι η Κυπριακή Δημοκρατία και ο λαός της Κύπρου φορτώθηκαν ''εν μια νυχτί'' 4 δις από δάνεια μετοχών χωρίς καμία εγγύηση και εξασφάλιση , ενώ παράλληλα εμφανίζονται στο φώς και άλλα περίεργα δάνεια σε Μοναστήρια και Μονές χωρίς εγγυήσεις!!

 

Η τραγική έκρηξη στο Μαρί στις 11.07.2011 θα φέρει ένα σημαντικό πλήγμα στην Κυπριακή οικονομία με ζημιά γύρω στα 2 δις ευρώ τα οποία μετά την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική που θα ζητήσει ο Διοικητής της Κεντρικής τράπεζας κ. Ορφανίδης και τις διαθρωτικές ρυθμίσεις θα φέρουν το οικονομικό χρέος της τραγωδίας στις πλάτες του Κυπριακού λαού, ενώ ταυτόχρονα η Λαική τράπεζα συνέχιζε ακάθεκτη τα δάνεια σε μέλη της ύψους 1 δις ευρώ χωρίς τις απαιτούμενες εγγυήσεις.

Σήμερα με την υπερψήφιση του προϋπολογισμού απ' τη Βουλή το 2013 που προβλέπει την άμεση δανειοδότηση του κράτους από τα ταμεία συντάξεων των εργαζομένων της ΑΗΚ και Cyta , τις σημαντικές περικοπές του κρατικού μισθολογίου και των κοινωνικών παροχών την ίδια ώρα που το απίστευτο 65,5% του Κυπριακού ΑΕΠ χορηγείται απευθείας στις τράπεζες από το κράτος οι οποίες κατά τα άλλα παραμένουν ιδιωτικές ο πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας καλείται να πληρώσει μόνος του τα τραγικά λάθη της τραπεζικής και χρηματοοικονομικής πολιτικής της Κύπρου τα τελευταία χρόνια. Πρωτοτυπία αποτελεί και το γεγονός πως είναι το πρώτο κράτος μέλος της Ε.Ε. όπου ψηφίζονται 24 μνημονιακά μέτρα μέσα σε μισή ώρα παμψηφί από τα κοινοβουλευτικά κόμματα πριν την επίσημη υπογραφή του Μνημονιου. Επίσης το πρόσφατο κούρεμα των καταθέσεων άνω των 100 χιλιάδων μεταφράζεται αμέσως και ως φάγωμα των χρημάτων των Ταμείων Προνοίας των εργαζομένων, περικοπές στα μισθολογικά των μισθωτών, νέο Μνημόνιο και με την υπόσχεση του Μπαρόζο πως σε ανάλογη περίπτωση θα γίνει χωρίς περιστροφές και ληστεία στις μικροκαταθέσεις των μισθωτών.

Συμπέρασμα από τα πιο πάνω:

Οι λόγοι αυτοί είναι άκρως επαρκείς και αιτιολογούν την παύση πληρωμών του δημοσίου χρέους της Κύπρου και την άμεση διαγραφή του.

Βασικό αίτημα μας, προκειμένου να διασφαλιστεί το δικαίωμα στην εργασία στην αξιοπρέπεια των μισθών και στη τήρηση των συλλογικών συμβάσεων και διαπραγματεύσεων,είναι όπως  τα χρήματα από  την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να δοθούν για τις κοινωνικές ανάγκες και την έξοδο από την ένταξη της Κύπρου στο μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. και το ΔΝΤ που καταστρέφουν τις ζωή των πολιτών από όπου και αν πέρασαν.

Το να χρεωθεί ο κυπριακός λαός ένα δάνειο 10 δισ. από την τρόικα και να του υπεξαιρέσουν 6-7 δις από τα ασφαλιστικά του ταμεία φυσικά αποτελεί την πιο επώδυνη λύση γι' αυτόν. Η μόνη λύση που μπορεί να τον διασφαλίσει μελλοντικά είναι η ανεμπόδιστη χρεωκοπία των τραπεζών. Σε πρώτο στάδιο να ενσωματώσει στη δική της πραγματικότητα ένα μοντέλο τύπου Ισλανδίας, με τη θέσπιση πλαισίου για το δημόσιο κοινωνικό έλεγχό τους. Αυτό όμως προϋποθέτει την έξοδο της Κύπρου από τη ζώνη του ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οποιαδήποτε άλλη λύση θα πλήξει βάναυσα τα εργατολαϊκά στρώματα. Αρωγός σε αυτό το ομολογουμένως δύσκολο εγχείρημα είναι η εθνικοποίηση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου με τα έσοδα να πηγαίνουν στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.