Συγχαρητήρια στους «γερμανοτσολιάδες»

του Γιώργου Δελαστίκ

Τρελοί από τη χαρά τους είναι ο πρωθυπουργός –ιδίως αυτός!– και οι υπουργοί της πολιτικά δοσίλογης κυβέρνησης των συνεργατών των κατοχικών δυνάμεων. Βοηθούσης και της πολιτικής κρίσης στην Πορτογαλία –όπου με το ζόρι αποφεύχθηκε η κατάρρευση των Κουίσλινγκ της Λισαβόνας, καθώς απειλούσε να αποχωρήσει το κόμμα των νοσταλγών και συνεχιστών της …χούντας του Σαλαζάρ που ακόμη κι αυτό θεωρεί «εθνοπροδοτική» τη μνημονιακή πολιτική της πορτογαλικης Δεξιάς(!)– το Βερολίνο προχώρησε σε κινήσεις στήριξης των εγχώριων «γερμανοτσολιάδων» του Σαμαρά. Μόνο σε φραστικό επίπεδο, φυσικά.

Εκείνο το νεύμα της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ προς τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να έρθει πιο κοντά της για να φωτογραφηθούν μαζί κοντεύει πια να γίνει τόσο διάσημο όπως το …άνοιγμα των ποδιών της Σάρον Στόουν για να δουν όλοι ότι δεν φορούσε σλιπ πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια!  Από κοντά και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: «Η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά έχει σημειώσει σημαντικές προόδους ως προς τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις» δήλωσε, προσθέτοντας ότι είναι βέβαιος πως η αξιολόγηση της τρόικας για την ελληνική οικονομία που θα ανακοινωθει στο Γιούρογκρουπ αύριο, θα είναι οπωσδήποτε θετική! Σαν να μην έφταναν αυτά, έστειλαν στην Αθήνα τον υπουργό Εξωτερικών του συγκυβερνώντος κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών, Γκίντο Βεστερβέλε, για να πει και επιτοπίως τα συγχαρητήρια του Τέταρτου Ράιχ στον άνθρωπό του στην Ελλάδα, τον Αντώνη Σαμαρά: «Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει», δήλωσε ο Βεστερβέλε μετά τη συνάντησή του με τον Σαμαρά στο Μέγαρο Μαξίμου, αν και σαν κακιά στρίγκλα μίλησε μόνο για «ίχνη προόδου(!)» και πρόσθεσε συγχεχυμένα ότι «τα πανιά της Ελλάδας είναι προς την ανάπτυξη». Πιάσ’ τ’ αβγό και κούρεφ’ το δηλαδή!

Εκεί που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του και ήταν απολύτως αρνητικός ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών ήταν στο θέμα νέου «κουρέματος» του ελληνικού δημόσιου χρέους. Το απέρριψε μετά βδελυγμίας. Ε, βέβαια, άλλο πράγμα να γίνεται «κούρεμα» του χρέους και να το πληρώνουν τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, οι ελληνικές τράπεζες, τα ελληνικά πανεπιστήμια και εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα κ.λπ. με αποτέλεσμα την καταβαράθρωσή τους και εντελώς άλλο πράγμα ένα νέο «κούρεμα» τώρα. «Κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους αυτή τη στιγμή ναι μεν θα διαλύσει εντελώς τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και οι συντάξεις θα πέσουν στο μισό και λιγότερο, ενώ θα διαλυθούν εντελώς τα δημόσια νοσοκομεία και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του ελληνικού λαού μαζί με τα ΑΕΙ κ.λπ., αλλά ταυτόχρονα το κύριο βάρος του «κουρέματος» θα το πληρώσουν η Γερμανία και τα άλλα κράτη της ευρωζώνης. Ελάχιστα θα θιχτούν οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες, αφού μέσω του Μνημονίου αυτό που επιδιώχθηκε και επιτεύχθηκε ήταν να ξεφορτωθούν τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατείχαν, φορτώνοντάς τα στην ΕΚΤ και στις κυβερνήσεις των κρατών της ευρωζώνης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί πλέον να χρεωκοπήσει ως κράτος ανά πάσα στιγμή, χωρίς αυτό να βλάψει άμεσα τις ιδιωτικές γερμανικές, γαλλικές ή άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες. Παράλληλα όμως σημαίνει ότι η ΕΚΤ και οι κυβερνήσεις των χωρών του ευρώ θα χάσουν ή θα διαγράψουν τα λεφτά που έχουν δανείσει στην Ελλάδα, κάτι για το οποίο προφανώς οι κυβερνήσεις αυτές είναι υπόλογες απέναντι στους ψηφοφόρους τους και καμιά διάθεση δεν έχουν να το υποστούν, όπως είναι ευνόητο.

Στο μεταξύ, η κυβέρνηση των «γερμανοτσολιάδων» του Σαμαρά ετοιμάζει για τις αρχές κατοχής τις λίστες με τα ονοματεπώνυμα των εργαζομένων που θα «εκτελεστούν» μέσω των απολύσεων. Θα απολύσουν πρώτα γύρω στις 2.000 εκπαιδευτικούς, κυρίως …πληροφορικής(!) και γυμναστές, καθώς και 3.000 υπαλλήλους από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ίσως και 4.000. Θα υποβαθμίσουν επίσης περίπου 5.000 καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε …δημοδιδασκάλους για τα δημοτικά σχολεία και θα τους στείλουν εξορία στου διαόλου τη μάνα, ελπίζοντας ότι πολλοί από αυτούς δεν θα αντέξουν την ποινή, δεν θα μπορούν καν να ζήσουν με τις μειωμένες αποδοχές, ανοίγοντας καινούργιο σπίτι και αφήνοντας πίσω τις οικογένειές τους και έτσι θα παραιτηθούν. Οι κυβερνητικοί δοσίλογοι συνεργάτες των Γερμανών υποσχέθηκαν στο Βερολίνο ότι θα έχουν έτοιμες τις λίστες των προς εκτέλεση Ελλήνων μέχρι τις 31 Ιουλίου. Έχουν άλλωστε συμφωνήσει Βενιζέλος και Σαμαράς με τους υπαλλήλους της τρόικας να απολύσουν 4.000 δημόσιους υπαλλήλους φέτος και 11.000 του χρόνου, χώρια οι 6.000 συμβασιούχοι που εργάζονται με προσωρινές δικαστικές αποφάσεις ή με ασφαλιστικά μέτρα και για τους οποίους οι κυβερνητικοί εταίροι ετοιμάζουν το νομικό πλαίσιο για να μπορούν να εκτελούν εργασιακά αυτούς και τους ομοίους τους με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς καθυστέρηση.

Αναφερόμενοι στις «εκτελέσεις», ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας και ο Μητσοτάκης απολογήθηκαν στους υπαλλήλους της τρόικας ότι «οι όποιες καθυστερήσεις υπήρξαν στην υλοποίηση του προγράμματος οφείλονταν στο πρόσωπο του προηγούμενου υπουργού» –δηλαδή του Μανιτάκη– και έδωσαν όρκο υπόσχεσης στους επικυρίαρχους ότι «τώρα αυτό έχει αλλάξει και σύντομα θα υπάρξουν αποτελέσματα» στο κολαστήριο του εργασιακού Νταχάου.

Πηγή : Eφημερίδα Πριν

Ανοιχτή επιστολή σε όσους μετέχουν στα ζητήματα παιδείας στην Κύπρο και ειδικά στη νεολαία της κρίσης.... (με αφορμή μια μετεγγραφή που δεν έγινε ποτέ)

ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ ΒΑΣΙΛΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ

Βασιλιάς γυμνός

«Κάτι σάπιο υπάρχει στη χώρα της Δανιμαρκίας». Αυτό είναι πασιφανές και στην αγγλοσαξονική κατά τ’ άλλα Κυπριακή Δημοκρατία. Δεν χρειάζεται κανένας Σαίξπηρ να το εκφράσει. Στην εποχή της δομικής καπιταλιστικής  κρίσης, οι μάσκες πέφτουν, οι χιτώνες παραπαίουν και ο βασιλιάς αποδεικνύεται γυμνός. Όπου βασιλιάς τοποθετείστε τις έννοιες «καπιταλισμός», «Ε.Ε.», «ΕΥΡΩ», «αστικό κράτος», «παιδεία», (και όχι εκπαίδευση) κ.ά. πολλά που λόγω της έντασης που επικρατεί μέσα μου, μου διαφεύγουν. Όπου γύμνια σημειώσατε «κρίση», «σπίτι των πολυεθνικών», «ευρώ και χάος», «ανεργία από τη μια και αχαλίνωτα κέρδη στον Mr.MIGκαι στον κύριο Τράπεζα Πειραιώς», «κόμματα διαχείρισης του Στάβλου του Αυγεία», «γραφειοκρατία και δουλοπρέπεια» και «παιδεία βύσματος, αναξιοκρατίας, ρουσφετιού, δωροδοκίας κ.ά.». Όχι, δεν ανακάλυψα ότι η γη γυρίζει! Η αφορμή γι αυτήν την ανοιχτή επιστολή μου, είναι η απόρριψη της αίτησης για μετεγγραφή του προσώπου μου, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και δη στο Τμήμα Νομικής ενώ πληρούσα περισσότερα από τα κριτήρια που απαιτούνταν! Αυτό διαπίστωσε και η Υπηρεσία Σπουδών και Μέριμνας του Πανεπιστημίου Κύπρου σε συνάντηση που είχα μαζί τους στις 09-07-2013. Αλλά και με τα ελάχιστα περνούσες στην επόμενη φάση όπου δικαιοδοσία είχε η διμελής ή τριμελής επιτροπή της Νομικής που αποφάσισε ομόφωνα για τους επιτυχόντες.

«Αυτοί πoυ μας κλέψαν το βιβλίο απ” το χέρι, μας λένε και αδιάβαστους»

Οπότε η απόρριψη της αίτησής μου μάλλον έγκειται στο πλεόνασμα κριτηρίων και στην έλλειψη βύσματος!Η ιστορία επαναλαμβάνεται θα μου πείτε! Θεωρώ πως η αξιολογική κρίση όχι μόνο για το άτομο μου εμπεριέχει κοινωνικά, ταξικά και πολιτικά κριτήρια. Θέλω να ξεκαθαρίσω πως δεν γράφω την δημόσια επιστολή λόγω της αδικίας που υπέστην μόνο. Εξάλλου αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου μπροστά σε αυτά που γίνονται κάθε μέρα και θέτουν σε κίνδυνο και ανθρώπινες ζωές. Απ’ τη μια θεωρώ πως ο πρότερος πολιτικός μου βίος ήταν καθ’ όλα αξιοπρεπής. Γιατί όταν λέμε πολιτική εννοούμε την καθημερινή δράση στο κάθε μέρα, στο σχολείο, στο στρατό, στο πανεπιστήμιο «στο τραπεζάκι επάνω» όπως είπε και ο Μαγιακόφσκι. Δεν ήταν έτσι και λίγες φορές που συγκρούστηκα με την καθεστηκυία τάξη που επικρατεί σε κάθε στάδιο της ζωής ακόμα και αν οι συνθήκες ήταν εναντίον μου.Απ’ την άλλη θέλω να δώσω ένα μήνυμα στην θιγόμενη πλειοψηφία της κυπριακής κοινωνίας και ειδικά στη νεολαία πως ο μόνος τρόπος για να διεκδικήσουμε τον πλούτο που παράγουμε και το μέλλον που μας κλέβουν στάλα – στάλακάθε μέρα είναι ο αξιοπρεπής και συλλογικός αγώνας και όχι το ρουσφέτι. Εξάλλου η δίνη της κρίσης είναι τόσο μεγάλη που «κανένας δεν θα γλυτώσει απ’ αυτό» όπως είπε και η Γώγου. Η ομερτά που έχει επιβληθεί πρέπει να λάβει άμεσα τέλος. Εκτός αν θέλουμε να μας διοικεί η Μαφία της Σικελίας.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται…

Εξάλλου μόνο τα χρυσόψαρα δε μιλάνε αλλά ούτε μνήμη έχουν! Αλλά επειδή κατέχω οξυμένη μνήμη, θεώρηση χρήση ευκαιρία την δημοσιοποιημένη από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, πρόσκληση για αιτήσεις για τις σχετικές μετεγγραφές μέσα στο Πάσχα. Πρωτότοκο παιδί πολύτεκνης οικογένειας(5 παιδιά στο σύνολο), με μισθωτούς γονείς και «δεσμευμένους» μισθούς από ανθρώπους που «δεσμεύονταν» για το ανάποδο νυν και αεί(με τις ευλογίες της Ε.Ε.). Θεώρησα έτσι, πως θα ήταν πολύ χρήσιμο για τον ρημαγμένο οικογενειακό προϋπολογισμό μια μετεγγραφή μου από τη Νομική Κομοτηνής στη Νομική του Πανεπιστημίου Κύπρου. Όλοι ξέρουμε τί σημαίνει να σπουδάζεις στον τόπο σου και ειδικά όταν έχεις ήδη ένα πτυχίο Φιλολογίας Ιωαννίνων(κατά την επιτροπή της Νομικής Κύπρου τα πτυχία ελληνικών πανεπιστημίων είναι κατώτερα από τα πτυχία μπάτσελορ που πουλούν πολλά Αγγλικά Πανεπιστήμια) που ούτε στο κάδρο δεν «αξίζει» να μπει πλέον! Έτσι έτρεξα άρον άρον στην καρδιά του Πάσχα για να μαζέψω όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά(βαθμοί μαθημάτων μέχρι 2 πρώτων εξαμήνων όπως προβλεπόταν) για να προλάβω την προθεσμία 17 Μαίου. Ας σημειώσουμε την ημερομηνία. Τότε ήταν η πρώτη μέρα που η αδελφή μου έδινε το πρώτο μάθημα για τις Παγκύπριες Προεισαγωγικές Εξετάσεις. Συν ένα κριτήριο δηλαδή. Αδελφή που θα είναι πρωτοετής του χρόνου, όπως και έγινε παίρνοντας για την ώρα θέση στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου.Μαζί με το απολυτήριο μου, του Λυκείου που έφτανε στο 19,3 (αναγκαίο κριτήριο για την αίτηση) συν τους υψηλούς βαθμούς πρόσβασης. Την πρώτη φορά, το 2005 περνούσα και στη Νομική Θεσσαλονίκης( αλλά ρομαντικός γαρ, προτίμησα την Φιλολογία Ιωαννίνων που ήταν και η πρώτη μου επιλογή όπου και αποφοίτησα ). Τη δεύτερη φορά η ανάγκη κέρδισε την Ιστορία και με 18, 434 πέρασα στη Νομική Κομοτηνής.

Οι συνολικές αιτήσεις ήταν 615 για όλα τα τμήματα και για 200 συνολικά προσφερόμενες θέσεις. Οπότε περιμέναμε μέχρι αρχές Ιουνίου να εξεταστούν, όπως και πρότασσε η Λογική. Αλλά φευ! Οι μέρες περνούσαν μαζί με την εξεταστική στην Κομοτηνή αλλά όπως φαίνεται αναζωπυρωνόταν και το φούντωμα των κομματικών μαγειρείων και των μεγάλων δικηγορικών γραφείων. Όλοι γνωρίζουν σαν κοινό μυστικό πως αποτελούν τον πλέον παρασιτικό κλάδο στο νησί μαζί με τις τράπεζες και ότι αποτελούν το βαθύ κράτος. Δεν ήταν τυχαίος και ο ρόλος που επιτέλεσαν και στο τελευταίο κούρεμα καταθέσεων στο νησί άλλωστε. Η γραμματεία της Νομικής Κύπρου όλο τον Ιούνιο παρέπεμπε τις σχετικές ανακοινώσεις στις καλένδες κάθε επόμενης Τετάρτης. Τελικώς ανακοινώνει διαδικτυακά , η Υπερεσία Σπουδών και Μέριμνας  ότι τα αποτελέσματα για τις μετεγγραφές θα βγουν μέχρι τέλη Ιουνίου. Εν τέλει έρχεται η 28^ΗΙουνίου που μας ανακοινώνεται μέσω των ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ της Υπηρεσίας Σπουδών και Μέριμνας ότι τελικά τα αποτελέσματα θ’ ανακοινωθούν στις 5 Ιουλίου όπως και η αιτιολόγηση για αυτούς που απέτυχαν μόνο(!) και όχι με κάποια αιτιολόγηση ή μοριοδότηση και για τους επιτυχόντες! Αδιαφάνεια πλήρης δηλαδή, επιτροπές επί επιτροπών που ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν να μας πουν τον ακριβή αριθμό(μεταξύ 2 και 3 από τον σχετικό χλευαστή των ελληνικών πτυχίων και πανεπιστημίων). Στις Νομικές της Ελλάδας(όπως και στις άλλες σχολές) υπάρχει σχετική ρύθμιση για τους εισακτέους από κατατακτήριες εξετάσεις που συνήθως γίνεται σεβαστή ή έστω τα προσχήματα διατηρούνται. Στη Νομική Κομοτηνής το κριτήριο είναι ένα συγκεκριμένο (δημόσια σχολή και βαθμός πτυχίου) αλλά τουλάχιστον γίνεται έτσι με πλήρη αιτιολόγηση και πλήρη κατάλογο των ονομάτων, από ποια σχολή προέρχονται και τον βαθμό πτυχίο τους. Δημόσια! Μέσα στη σχολή! Μπροστά σε χιλιάδες «περίεργους» σαν και εμένα και όχι με αριθμό ταυτότητας και με 3 επιτυχόντες που εκκρεμεί ακόμα η τελεσίδικη έγκριση. Ας κρατήσουμε και την χρήσιμη ημερομηνία, 28 Ιουνίου.

Τη πρώτη φορά σαν τραγωδία..

Έτσι, την 1^η Ιουλίου μαθαίνουν χιλιάδες διαγωνιζόμενοι και απόφοιτοι Λυκείου τον βαθμό πρόσβασης τους και κάποιοι ότι περνάνε σε κάποια σχολή στην Κύπρο, όπως και η αδελφή μου! Οπότε τα γραπτά των παγκύπριων που είναι χιλιάδες διπλο-διορθωθήκανε και τα σχετικά αποτελέσματα ανακοινώθηκαν νωρίτερα από τους αιτούντες μετεγγραφής(615 τον αριθμό) που αιτήθηκαν πριν την προθεσμία 17 Μαίου, μέρα που ξεκινούσαν και οι Παγκύπριες! Άραγε τηρήθηκαν οι προθεσμίες εν τέλει; Άραγε οι βυσματικές πιέσεις δεν θίγουν τις προθεσμίες; Οπότε έρχεται και η 5η Ιουλίου οπόταν και μετά από πολύ περίμενε,τ’ αποτελέσματα των μετεγγραφών ανακοινώνονται γύρω στις 20.20 το βράδυ. Συνήθως τα πραξικοπήματα γίνονται βράδυ! Πού χάθηκε το φως του ηλίου; Ερώτημα : Ποιά δημόσια υπηρεσία, ειδικά όταν πρόκειται να εξυπηρετήσει τον πολίτη βγάζει αποτελέσματα 20.20 βράδυ Παρασκευής; Μήπως για να μην προλάβουν να αντιδράσουν οι θιγόμενοι μέσα στην υπόλοιπη νύχτα και μέσα στο Σαββατοκύριακο να χωνευτεί η αδικία; Επίσης, 3 απότους επιτυχόντες δηλώνονται ως εκκρεμούντες τελεσίδικης απόφασης. Τρεις απο τους 13(6 από εξωτερική μετεγγραφή και 6 από Δεύτερο πτυχίο συν ένας επιλαχών). Τί σόι επιτυχόντες είναι τότε και ποια έγγραφα δεν προσκόμισαν με το τέλος της προθεσμίας (17 Μάη μέχρι σήμερα); Eρωτήματα, μη πειστικές απαντήσεις, μισόλογα και πολλή απέχθεια από τη Νομική Κύπρου στα Ελληνικά Πανεπιστήμια!(από την επιτροπή κυρίως που είναι «υπεύθυνη» για τις μετεγγραφές) Επίσης όποιος έχει διανύσει μόλις δύο εξάμηνα από Νομική Σχολή(τουλάχιστον το πρόγραμμα σπουδών στις σχολές στην Ελλάδα αυτό προβλέπει) γνωρίζει ότι η δημόσια διοικητική πράξη απαιτεί διαφάνεια, αξιοκρατία (άρα και δημόσια επίσημη μοριοδότηση στην περίπτωση μας και βαθμολογία), να προάγει την καλή πίστη του διοικούμενου (μόνο το ανάποδο στην περίπτωσή μας) και πλήρη αιτιολόγηση των αποτελεσμάτων της δημόσιας διοίκησης έναντι προς όλους τους διοικούμενους.

Τη δεύτερη φορά σαν φάρσα…

Άραγε, από πού προκύπτει η αντίστοιχη αρίθμηση των επιτυχόντων; Ανάλογα πόσο όμορφος ή στρογγυλός φαίνεται ο αριθμός της ταυτότητας που έχει ο αιτών; Με ποια κριτήρια τα δημόσια πανεπιστήμια της Ελλάδας θεωρούνται από τον πρόεδρο της επιτροπής χειρότερα από τα αγγλικά όταν πολλά απ’ αυτά θεωρούνται από τα κορυφαία στον κόσμο και πλήρως αναγνωρισμένα από τα γερμανικά σε αντίθεση με τα αγγλικά; Πώς ,μπορεί ο εν λόγω κύριος να απαξιώνει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, το κύρος του πανευρωπαϊκά και το βαθμό δυσκολίας του; Έχουμε επιστρέψει στην εποχή του Πρωταγόρα που ναι μεν, αρετή και η παιδεία είναι διδακτή αλλά παράλληλα είναι και αγοραία; Δηλαδή η αξιοσύνη των πτυχίων έγκειται στην αγοραία μορφή τους; Μήπως δεν μιλάμε τότε για παιδεία και εκπαίδευση ειδικότερα αλλά για εταίρα τότε εφόσον πλέον από αγαθό γίνεται εμπορικό προϊόν;  Και τι σόι γνώσεις προσφέρει αυτό το εμπορικό προϊόν;  Πόσο αξιόπιστες και πόσο αξιόλογες γνώσεις είναι στην τελικήκαι πόσο χρήσιμες είναι για την πλειοψηφία της κοινωνίας;

Τελειώνω με το κερασάκι στην τούρτα. Η κορύφωση των γεγονότων βρίσκεται στις 08-07-2013 όπου αφαιρείται –άκουσον άκουσον- η ανακοίνωση της 28^ης Ιουνίου  που προέβλεπε αιτιολόγησητων μη επιτυχόντων(έστω) και μαζί έλεγε και για την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων στις 05-07-2013! Το αδιάβλητο της διαδικασίας μπάζει από παντού! Από προθεσμίες, από κριτήρια που το ίδιο το Πανεπιστήμιο έθεσε(και ως είθισται είναι και κοινωνικά για τις μετεγγραφές),από έλλειψη αιτιολόγησης των μεν και των δε και από κατέβασμα ανακοίνωσης που η ίδια η Υπηρεσία Σπουδών είχε αναρτήσει!Ούτε στην Ουγκάντα! Ή μάλλον και στην Κύπρο!

Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος

Θεωρώ το ζήτημα μείζον πολιτικό ( με κομματικά μαγειρεία και διάκριση εις βάρος μου που δεν ανήκω στους κομματικούς χώρους των κυρίων ούτε και στην ρουσφετολογία τους), ταξικό-κοινωνικό(αποκλεισμός παιδιού οικογένειας με 5 παιδιά και δυο που θα σπουδάζουν του χρόνου) άδικο και αναξιοκρατικό(πλήρη κριτήρια, απολυτήριο λυκείου με άριστη βαθμολογία, υψηλοί βαθμοί πρόσβασης, ήδη πτυχιούχος και φοιτητής στη Νομική Κομοτηνής). Είμαι διατεθειμένος να προσφύγω σε όλους νόμιμους και υπεύθυνους οργανισμούς για τα ζητήματα παιδείας και διαφάνειας, στην κοινωνική πλειοψηφία(κόσμος της εργασίας) που αδικείται καθημερινά και στον Τύπο.

Η ομερτά πρέπει να σπάσει από το μικρότερο καθημερινό συμβάν μέχρι το μεγαλύτερο. Διαφορετικά γινόμαστε συνένοχοι ότι μας κυβερνάνε οι αντίστοιχες μαφίες της  Σικελίας; Hνεολαία δεν θα γίνει  γενίτσαρος (με τα ρουσφέτια) και ούτε θα ταχθεί εναντίον της γενιάς και της τάξης της όσο και αν επιθυμούν κάποιοι τον εμφύλιο στους από κάτω. Η σιωπή ιχθύος δεν έχει μέλλον γιατί μόνο τα ψάρια πάνε με το ρεύμα της σιωπής και της υποταγής! Όμως δυστυχώς διάλεξα δρόμο κόντρα στο ρεύμα. Αυτό επιτάσσουν και οι καιροί άλλωστε και η αξιοπρέπειά μας.

Κύπρος, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ελλάδα: Αποτυχία σε πέντε ταμπλό για την Τρόικα

ΛΕΩΝΊΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΏΤΗΣ

Μέχρι ακόμη και πριν 3 χρόνια, το 2010, όταν στην Ελλάδα η ανεργία αυξανόταν με σταθερά επιταχυνόμενο ρυθμό κάθε μήνα, οι αγγελίες «ζητείται προσωπικό» στις προσόψεις των καταστημάτων στην Λευκωσία και τις άλλες μεγάλες πόλεις της Κύπρου αποτελούσαν ένα ευχάριστο ξάφνιασμα για κάθε επισκέπτη από την Ελλάδα. Από το φθινόπωρο του 2012, και περισσότερο τους τελευταίους μήνες, στην Κύπρο η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά. Οι ταμπέλες στα εμπορικά πλέον, με πολύ μεγαλύτερη μάλιστα συχνότητα, είναι μάρτυρες της κρίσης γράφοντας «κλείνουμε», «εκκαθάριση», «διάλυση» ή «clearance». Η κεντρική εμπορική λεωφόρος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου με τα πολυτελή εμπορικά καταστήματα είναι σταθερά άδεια (σε δρόμο φάντασμα κοντεύει να μετατραπεί) ενώ στα καφέ, τα μπαρ και τα ψητοπωλεία στην οδό Λήδρας και γύρω της απελπισμένοι νέοι και μεσήλικες, Κύπριοι μάλιστα κι όχι Ελλαδίτες, ικετεύουν ελεημοσύνη.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Πρόκειται για μια εικόνα άγνωστη στην Κύπρο, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα όπου ακόμη και την εποχή της «ισχυρής Ελλάδας» ποτέ δεν έλειψαν οι ζητιάνοι από την Ακαδημίας και την Πανεπιστημίου. Το σημαντικότερο δε, είναι πως όλοι ξέρουν ή υποψιάζονται πως τα χειρότερα είναι μπροστά τους και δεν περιορίζονται μόνο στην «γραμμική» επιδείνωση της κατάστασης με περισσότερους ανέργους ή περισσότερα και μεγάλα λουκέτα. Ο άμεσος κίνδυνος που αντιμετωπίζει η Κύπρος σχετίζεται με ένα νέο κούρεμα καταθέσεων ή με την χρεοκοπία και της Τράπεζας Κύπρου πέραν της Λαϊκής.

Σε κίνδυνο η Τράπεζα Κύπρου

Αυτή η απρόβλεπτα οδυνηρή προοπτική είναι που ανάγκασε τον πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη, να στείλει στις 6 Ιουνίου την επιστολή προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μανουέλ Μπαρόζο, που αποκάλυψαν οι Financial Times την Τετάρτη 19 Ιουνίου. Η επιστολή είναι πολύ σοβαρή και δεν της δόθηκε η δέουσα σημασία από τον Τύπο ούτε της Κύπρου ούτε της Ελλάδας. Σημαντικό μερίδιο ευθύνης γι’ αυτό όμως έχει ο ίδιος ο πρόεδρος της Κύπρου που για να μην κατηγορηθεί για απειθαρχία ή ότι αμφισβητεί την εξουσία των Βρυξελλών έσπευσε να υποβαθμίσει το περιεχόμενό της, μέσω δηλώσεων που διέψευδαν ότι ζητά επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Τι κι αν από την πρώτη μέχρι την τρίτη και τελευταία σελίδα χτυπάνε αλλεπάλληλα καμπανάκια κινδύνου όχι για τις εναπομείνασες τράπεζες αλλά για όλη την οικονομία; Μπροστά στην προτεραιότητα να συνεχίσει η Κύπρος να αποτελεί «καλό και υπάκουο μαθητή» η κυβέρνηση του Αναστασιάδη, όπως και του Χριστόφια πριν, αρνείται να παίξει το πιο δυνατό της χαρτί: την λαϊκή κινητοποίηση ενάντια στην Τρόικα που θα την αναγκάσει σε υποχωρήσεις ακόμη και σε επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, όπως με σαφήνεια ζητά ο Ν. Αναστασιάδης στην επιστολή του, που ως τίτλο αναφέρει «η διάσωση (bail-in) εφαρμόστηκε χωρίς προετοιμασία». Παρακάτω δε κι αφού παρουσιάζει τη κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας και μία προς μία τις άδικες έως εξωφρενικές αποφάσεις που επιβλήθηκαν στην Κύπρο αναφέρει: «Υπογραμμίζω την συστημική σπουδαιότητα της Τράπεζας Κύπρου όχι μόνο με όρους τραπεζικού συστήματος, αλλά για όλη την οικονομία. Ο υπουργός Οικονομικών μου επεσήμανε τον κίνδυνο στους επικεφαλής της αποστολής της Τρόικας, με επιστολή στις 19 Μαΐου 2013, σε σχέση με την ανάγκη εφαρμογής ενός μακροχρόνιου σχεδίου επίλυσης του προβλήματος ρευστότητας της Τράπεζας Κύπρου. Καμιά απάντηση δεν έχει δοθεί ακόμη»! Οι Τροϊκανοί, κατά το κοινόν, έγραψαν κανονικά τους Κύπριους σε μια επίδειξη δύναμης απαξιώντας ακόμη και να απαντήσουν στην επιστολή του υπουργού Οικονομικών.

Δεν είναι όμως μόνο στην Κύπρο που η δράση της Τρόικας συνοδεύεται (εντελώς συνειδητά και προσχεδιασμένα) με εμβάθυνση της κρίσης και οικονομική καταστροφή. Η ίδια αποτυχία παρατηρείται και στις άλλες χώρες που έχουν την …τιμή να τελούν υπό την κατοχή της.

Άνοδος επιτοκίων

Στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία οι αποδόσεις των ομολόγων έχουν αυξηθεί σημαντικά (6,6% από 5,2% τον Μάη στην Πορτογαλία και πάνω από 4% από 3,5% μια εβδομάδα πριν στην Ιρλανδία) δημιουργώντας σοβαρές ανησυχίες, που δεν αφορούν μόνο το ενδεχόμενο να μην υλοποιηθεί ποτέ η προγραμματισμένη έξοδος στις αγορές. Πολύ πιο σοβαρός είναι ο κίνδυνος να χρειαστεί μια αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους τους που να μην περιοριστεί σε μείωση επιτοκίου ή επέκταση των ημερομηνιών αποπληρωμής των δανείων, αλλά να πάρει πιο δραστικές μορφές, όπως συνέβη με το πρόγραμμα ανταλλαγής ελληνικών ομολόγων (PSI) τον Μάρτιο του 2013. Κι όπως έγραφαν οι Financial Times στο σχετικό ρεπορτάζ στις 19 Ιουνίου «κανείς δεν χρειάζεται κι άλλη μια Ελλάδα»…

Στην Ισπανία, με μια ανεργία που έχει ξεπεράσει το 27%, το οικονομικό έγκλημα που επιτελείται είναι πολύ πιο αποτρόπαιο, με άμεση ευθύνη του ΔΝΤ και της ΕΕ. Σε πρόσφατη έκθεση του ο μισητός διεθνής οργανισμός πιέζει ασφυκτικά την κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι (που όπως και του Νίκου Αναστασιάδη στην Κύπρο …άλλο που δεν ήθελαν) για να συνεχιστούν οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, παρότι μόλις πριν λίγες μέρες ο ισπανός πρωθυπουργός ανακοίνωσε περισσότερα από 200 μέτρα στην κατεύθυνση μείωσης του δημοσίου τομέα. Συγκεκριμένα το ΔΝΤ, ζητά να εφαρμοστούν καινούργια μέτρα νεοφιλελεύθερης απορύθμισης της αγοράς εργασίας κι ειδικότερα περιορισμός της ισχύος των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Μάλιστα, σε μια ακραία περίπτωση παχυδερμισμού, επικαλείται την υψηλή ανεργία, κρύβοντας ότι αυτά ακριβώς τα νεοφιλελεύθερα μέτρα την οδήγησαν στα ύψη. Αντί δηλαδή να αξιολογήσει τα καταστροφικά αποτελέσματα από την μέχρι σήμερα εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων απορύθμισης της αγοράς εργασίας, ζητάει να εφαρμοστούν κι άλλα ξέροντας ότι θα δημιουργήσουν κι άλλους ανέργους. Η Μαδρίτη πιέζεται επιπλέον από το ΔΝΤ για να ξεπουλήσει μια ώρα αρχύτερα τον τομέα της ενέργειας, στο όνομα πάντα της …απελευθέρωσης της αγοράς.

Νέοι φόροι

Από τα αλλεπάλληλα success stories της Τρόικας δεν θα μπορούσε να λείπει η Ελλάδα. Η αρνητική έκθεσή της για την χώρα μας που φέρνει πιο κοντά την επιβολή φορομπηχτικών μέτρων ύψους 2,2 έως 3 δις. ευρώ, δεν εκθέτει όμως μόνο την ίδια, αποκαλύπτοντας πόσο αποτυχημένες είναι οι συνταγές της στην επίτευξη δημοσιονομικής ισορροπίας, αλλά και την κυβέρνηση Σαμαρά που υποσχόταν πως δεν πρόκειται να επιβληθούν νέα μέτρα λιτότητας, μετά τα δρακόντεια μέτρα του δεύτερου Μνημονίου.

Εν κατακλείδι, το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί σε όλες τις χώρες που βρίσκονται υπό την εποπτεία της Τρόικας αποκαλύπτει ότι δεν φταίνε οι λαοί. Επίσης ότι καμία λύση της κρίσης χρέους δεν υπάρχει όσο οι κυβερνήσεις εφαρμόζουν αδιαμαρτύρητα και πειθήνια, σε μια πλειοδοσία εθελοδουλίας, τις ολέθριες οδηγίες των Τροϊκανών. Τρία χρόνια μετά καμιά αυταπάτη δεν δικαιολογείται για το ποιός ωφελείται από τα προγράμματα διάσωσης…

πηγή :eonidasvatikiotis.wordpress.com

“Εν έχουν υπόθεση…”

Παραθέτουμε πιο κάτω το άρθρο του καλού μας φίλου Τιμινή Κωνσταντίνου , ιδιοκτήτη της αθλητικής - στιβικής ιστοσελίδας Stivoscy.net όπου προβάλει το θέμα της έλλειψης διαφάνειας και ενημέρωσης απ' τους φορείς της χώρας προς το κοινό.

Κι ενώ ήμουν σήμερα στην παραλία και άραζα στην άμμο, κτυπάει το κινητό μου. Κλήση από εξωτερικό. Χωρίς να ξέρω τον αριθμό, απαντάω και περιμένω να μάθω την ταυτότητα του ανθρώπου στην άλλη μεριά του ακουστικού.

Γονέας αθλητή, που ρωτούσε όλο απορία και αγανάκτηση που είναι τα αποτελέσματα της 1ης ημέρας του Παγκύπριου Πρωταθλήματος Π/Κ. “Γιατί δεν έβαλες τα αποτελέσματα της 1ης ημέρας;” με ρώτησε χαρακτηριστικά. “Γιατί δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια μου” του απαντώ εγώ, χωρίς να μπορώ να δικαιολογήσω το γιατί. “Εν έχουν υπόθεση…” μου απαντάει πίσω, με την αγανάκτηση να διακρίνεται ακόμη εντονότερα στη φωνή του.

Όντως. Θεωρώ ότι ο κόμπος έχει φτάσει στο κτένι. Αυτή η κατάσταση ανεπαρκούς μέχρι και καθόλου ενημέρωσης δε μπορεί να συνεχιστεί. Κι όταν δεν εκτιμάς το μοναδικό μέσο που σε προβάλλει (σ.σ. stivoscy.net), αρχίζεις να σκέφτεσαι αν μόνο η ενημέρωση μπορεί να χαρακτηρισθεί ανεπαρκής!

Αρχικά, καταλάβαμε όλοι μας ότι τα αποτελέσματα όλων των αγώνων στην Κύπρο τα βρίσκουμε ΜΟΝΟ μέσω του stivoscy.net; Πέρυσι μάλιστα μερικές φορές χρειάστηκε να τα δακτυλογραφήσω ο ίδιος επειδή μεσολαβούσε σαββατοκυρίακο! Δηλαδή αν δεν υπήρχε αυτή η σελίδα τι θα γινόταν; Θα γυρεύαμε τα έντυπα αποτελέσματα από τους προπονητές στα γήπεδα; Ή θα ήμασταν ευχαριστημένοι με τις 3 πρώτες θέσεις που δημοσιεύονται στον τύπο;

Φτάσαμε στο σημείο ένας νέος που μόλις μπήκε στην 3η δεκαετία της ζωής του και δουλεύει χωρίς κανένα αντάλλαγμα, να παρέχει όλη την ενημέρωση (που ακόμη σίγουρα μπορεί να χαρακτηρισθεί ελλιπής), και κάποιοι οι οποίοι θέλουν να αυτοαποκαλούνται “αρμόδιοι” και πληρώνονται μερικές χιλιάδες μηνιαίως, να σφυρούν αδιάφορα.

Δεν θα επεκταθώ περαιτέρω γιατί πιστεύω ότι το μήνυμα μου το έχω περάσει, και γιατί για όλες τις ασυδοσίες και αυθαιρεσίες που ζήσαμε φέτος θα αναφερθώ σε άλλο μου άρθρο.

Απλά να τονίσω ότι μετά το άρθρο για την αποστολή στο Ισραήλ που έμεινε στο σκοτάδι, δέχτηκα πληθώρα μηνυμάτων από πολλούς αθλητές και όχι μόνο. Μηνύματα που έβγαζαν όλη την αγανάκτηση για όλα τα κακώς κείμενα του χώρου μας, και παράλληλα έδιναν τα συγχαρητήρια τους που έστω και τώρα, κάποιος βρήκε τη δύναμη να τα δημοσιεύσει. Φανέρωναν επίσης την ελπίδα τους να συνεχισθεί αυτή η κριτική, και επιτέλους να υπάρξει διαφάνεια και αξιοκρατία.

Η δική μου διαβεβαίωση είναι μία: η περίοδος χάριτος έχει παρέλθει. Το StivosCy.Net δημιουργήθηκε και υπάρχει με αποκλειστικό και μόνο γνώμονα την αγνή αγάπη μας για το στίβο, και ακριβώς έτσι θα συνεχίσει. Τους/σας/μας αρέσει ή όχι, είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ διαδικτυακό μέσο που προβάλει αποκλειστικά τον Κυπριακό στίβο. Και στον Κυπριακό στίβο δεν χωράνε όσα γίνονται σε όλους τους υπόλοιπους θεσμούς στην Κύπρο.

Περήφανα και σταράτα,
Κωνσταντίνος Τιμινής

Ελληνική Δικαιοσύνη και Αττίλας 3

Του Κώστα Βαξεβάνη

Την Παρασκευή το πρωί, στην πτήση από Λάρνακα για Αθήνα, μια κυρία κρατούσε στο χέρι της ένα χαρτί με μερικές δεκάδες ονόματα, τα οποία διάβαζε ένα προς ένα στη διπλανή της. Απ’ ό,τι της διευκρίνιζε, ήταν τα ονόματα όσων είχαν βγάλει λεφτά από την Κύπρο στο εξωτερικό τις κρίσιμες μέρες πριν το Eurogroup. Λίγες ώρες πριν, μια άλλη λίστα, την οποία δημοσιεύσαμε μάλιστα, με τους πολιτικούς των οποίων σβήστηκαν δάνεια, κυκλοφορούσε στα γραφεία των κυπρίων βουλευτών.

Η Κύπρος, όπως και η Ελλάδα λίγο πριν, ψάχνει τα παρασιτικά εκείνα φαινόμενα, που θεωρεί ότι μπορεί να την έφεραν ως την κρίση. Μέσα σε ένα σύνολο από φήμες ή από πραγματικά γεγονότα που θα ακολουθήσουν, οι Κύπριοι θα αναζητούν τον υπάλληλο που έφταιξε, τον κρατικό λειτουργό που ήταν τεμπέλης, τον πολιτικό που ήταν διεφθαρμένος. Και ο κυπριακός Τύπος, όπως και πάλι ο ελληνικός, ο επί τόσα χρόνια σιωπηλός, θα ανακαλύπτει διάφορα φαινόμενα διαφθοράς, τα οποία όπως θα αποδίδει γενικώς σε κάποιους, στην κακοδαιμονία ίσως, αλλά θα αποφεύγει να καταγράψει την πραγματικότητα.

Ο Αττίλας 3 στην Κύπρο, δημιουργήθηκε από τις Τράπεζες. Από τους τραπεζίτες δηλαδή, από την πρακτική τους και από τις δύο Κεντρικές Τράπεζες. Την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου και την Τράπεζα της Ελλάδας. Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου κ Ορφανίδης, όπως και ο έλληνας ομόλογός του κ Γ Προβόπουλος, δεν άσκησαν κανένα έλεγχο στη λειτουργία των Τραπεζικών Συστημάτων. Άφησαν τους Τραπεζίτες να αλωνίζουν, να υποθηκεύουν το μέλλον της Κύπρου, να μοιράζουν δάνειαχωρίς εγγυήσεις. Σε ό,τι αφορά τον Προβόπουλο, ευθύνεται επίσης για την κάλυψη του Βγενόπουλου στην ελληνική Δικαιοσύνη, όπου ο Προβόπουλος αντί να κληθεί ως συνυπεύθυνος για την υπόθεση MIG, κλήθηκε ως μάρτυρας απαλλαγής του Βγενόπουλου.

Το 2006 ο Βγενόπουλος με δύο funds αγόρασε το 22% της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου. Οι κύπριοι μεγαλομέτοχοι, προτιμούσαν έναν έλληνα επενδυτή από τον προηγούμενο κάτοχο των μετοχών την Τράπεζα HSBC. Λίγο αργότερα πέταξε το παλιό ΔΣ της Τράπεζας και διόρισε δικούς του ανθρώπους. Φόρτωσε στη συνέχεια τη Λαϊκή με την Τράπεζα Μarfin-Εγνατία, βάζοντάς την να πληρώσει μεγάλο τίμημα για την αγορά της. Το επόμενο βήμα ήταν, αντί όπως συμβαίνει διεθνώς για λόγους τραπεζικής-εταιρικής ασφάλειας, τα καταστήματα στην Αθήνα να είναι θυγατρικές, να γίνουν υποκαταστήματα. Έτσι, από την Κύπρο άρχισαν να μεταφέρονταν στα ελληνικά υποκαταστήματα τεράστια ποσά για δανειοδοτήσεις.

Η Λαική Τράπεζα άρχισε να δίνει δάνεια σε «επενδυτές» που ενδιαφέρονταν να αγοράσουν μετοχές του Ομίλου. Δηλαδή κάποιος έπαιρνε χρήματα από Τράπεζα του Ομίλου για να κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στον Όμιλο.

Ως εγγύηση γι αυτά τα δάνεια, μπήκαν οι ίδιες οι μετοχές. Αυτό μπορεί να συμβεί στην τραπεζική πρακτική, αλλά όταν οι μετοχές οι οποίες μπήκαν ως ενέχυρο, αρχίσουν να πέφτουν, ο επενδυτής – δανειολήπτης πρέπει να επιστρέψει τη διαφορά της αξίας. Επίσης δεν επιτρέπεται να δίνονται δάνεια που επενδύονται στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων γιατί εκθέτουν σε ισχυρό κίνδυνο την Τράπεζα. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Η Τράπεζα της Ελλάδας αυτή που σήμερα παίρνει μέτρα στο όνομα τραπεζικής σταθερότητας, δεν έκανε έλεγχο για την τραπεζική σταθερότητα που απειλούταν από αυτές τις δανειοδοτήσεις. Ούτε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Το ίδιο συνέβη και με την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου, στην οποία μέλη του ΔΣ, έστελναν
γράμματα στον διοικητή, επισημαίνοντας τους κινδύνους. Ανάμεσα στους δανειολήπτες ήταν το Βατοπέδι, στο οποίο δόθηκαν 173 εκατομμύρια δάνειο και επενδύθηκαν μέσω offshore στον Όμιλο MIG 133 εκατομμύρια.

Όταν στη συνέχεια η Λαϊκή άρχισε να έχει εξαιτίας αυτής της πολιτικής πρόβλημα ρευστότητας, μπήκαν χρήματα από το ευρωσύστημα (ELA) τα οποία ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο. Αντίστοιχη πολιτική είχε η Τράπεζα Κύπρου, η οποία σε καιρό ελληνικής και διεθνούς κρίσης άνοιγε υποκαταστήματα στην Ελλάδα και αγόραζε τράπεζες σε Ρωσία και Ρουμανία. Τα δάνεια έρρεαν φυσικά με εγγυήσεις ό,τι βάφτιζαν εγγυήσεις, με την «άδεια» της Τράπεζας της Ελλάδος.

Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τις αναλύσεις της Λαικής Τράπεζας στην Κύπρο,το προβληματικό χαρτοφυλάκιο της Τράπεζας,από δάνεια στην Ελλάδα, ανέρχεται σε 3,5 δις. Το 20% δηλαδή του ΑΕΠ της χώρας. Η συνέχεια είναι γνωστή. Τα πράγματα πλέον είναι ξεκάθαρα και είναι σκανδαλώδες τις ημέρες που καταρρέει η Κύπρος εξαιτίας αυτή της πολιτικής, ο αντιεισαγγελέας Εφετών Ιωάννης Μωραϊτάκης να αρχειοθετεί την υπόθεση MIG, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα τις διαβεβαιώσεις Προβόπουλου πως όλα έγιναν νομότυπα.Του Προβόπουλου, τον οποίο έπρεπε να καλέσει ως κατηγορούμενο για πλημελή έλεγχο και ψευδείς διαβεβαιώσεις. Αν ο εισαγγελέας θεωρεί πως ο Προβόπουλος του έλεγε την αλήθεια, ας ανοίξει την τηλεόρασή του στα δελτία ειδήσεων. Ή ακόμη χειρότερα, ας στείλει τη διάταξη αρχειοθέτησης στους πολίτες της Κύπρου. Ο κύριος Μωραϊτάκης έχει καταστήσει αυτόν που σήμερα καλείται να απολογηθεί για ένα εμφανές έγκλημα από ολόκληρο λαό, προκαταβολικά «αθώο». Ο Βγενόπουλος, ενάντια σε κάθε λογική και οικονομική πραγματικότητα, θα χρησιμοποιήσει μάλιστα τον εισαγγελέα για να γίνει -ως «αθώος»- διώκτης όσων αποκάλυψαν την αλήθεια.

Πηγή:http://www.koutipandoras.gr

Χωρίς την Πέπσι Κόλα φεστιβάλ ΕΔΟΝ δεν γίνεται;

 Στην Κύπρο έγινε μια δεύτερη εισβολή μέσω της Ε.Ε. και οι διοργανωτές του φεστ της ΕΔΟΝ -νεολαία ΑΚΕΛ- δεν έχουν μια κεντρική εκδήλωση με θέμα την καπιταλιστική κρίση,το Μνημόνιο, την Ε.Ε., την χρήσιμη για το σύστημα αριστερή διακυβέρνηση.Καλό το κλαρινέτο και ο αειθαλής Βασίλης αλλά ρε παιδιά και μια  αυτοκριτική θα 'ταν καλή. Η ελεγχόμενη έξοδος από το ευρώ με τη συναίνεση της Ε.Ε. είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για την αριστερή μνημονιακή διακυβέρνηση και τη φιλο-ιμπεριαλιστική συμμαχία με Ισραήλ-ΗΠΑ-Ε.Ε.; Το ν+άπειρο από χορηγούς σ' ένα αριστερό φεστ τη κουλτούρα χειραφέτησης διαπαιδαγωγεί στη νεολαία; Δηλ. χωρίς την Πέπσι κόλα γρανάζι δεν γυρνά;

Σας παραθέτουμε το Link από το άρθρο της Γνώμης (ΑΚΕΛΙΚΗ εφημερίδα) σχετικά με το φεστιβάλ της ΕΔΟΝ

http://www.music.net.cy/easyconsole.cfm/page/read/n_id/17846

Bασίλης Κυριάκου
Μέλος της Ανατροπής.

Ο Λαός δεν αντέχει άλλο , αντικαπιταλιστική προοπτική η μόνη λύση

Tην ίδια ώρα που η Τράπεζα Κύπρου μελετά σχέδιο εθελούσιας εξόδου των υπαλλήλων της με στόχο να ανοίξει τη πόρτα της ανεργίας σε χίλιους περίπου εργαζομένους , οι οποίοι θεωρούνται'' πλεονάζων'' προσωπικό ,  η ανεργία στην Κύπρο ανήλθε στο 16,3% του ενεργού πληθυσμού, και σε απόλυτους αριθμούς τα 73.000 άτομα,  το Μάιο έναντι 15,8% ή 71.000 άνεργους που ήταν τον Απρίλιο, ποσοστό που αποτελεί τη  μεγαλύτερη ετήσια ποσοστιαία αύξηση της ανεργίας μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης.

 Mε το μέλλον να διαφαίνεται ακόμη χειρότερο αφού χιλιάδες νέοι,κυρίως απόφοιτοι πανεπιστημίων της  φετινής χρονιάς έρχονται τώρα, να ζητήσουν εργασία μέσα σε ένα σύστημα το οποίο τείνει να συνεχίζει την επιλεκτική χρεοκοπία της χώρας για τη διάσωση κάποιων κερδοσκοπικών Ιδιωτικών εταιριών και τραπεζών , τα χρέη των οποίον καλείται να πληρώνει καθημερινά ο κάθε πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας .

 Η Κυπριακή κυβέρνηση προτίμησε τη παραμονή της χώρας στην Ε.Ε την ίδια ώρα που το ποσοστό ανεργίας  είναι το μόνο που αναπτύσσεται καθημερινά στiς χώρες της ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσο και αν οι κυβερνήσεις των  κρατών μελών προβάλλουν ως λόγο εφαρμογής των μέτρων λιτότητας την επικείμενη ανάπτυξη και την εξόφληση του χρέους , αυτά τα οποία ουσιαστικά πετυχαίνουν ως αποτέλεσμα με τα σημερινά μέτρα λιτότητας  είναι το ποσοστό ανεργίας  να βρίσκεται στα ύψη συνεχώς , πολλοί συνάνθρωποι μας να ζουν σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης , τα κοινωνικά προβλήματα όπως η υπογεννητικότητα να αυξάνονται συνεχώς και να κάνουν την εμφάνιση τους πιο μαζικά πλέον πράξεις βίας και καταστολής από την αστυνομία και τις φασιστικές- νεοναζιστικές ομάδες.

 Μαζί όμως με αυτά, αναπτύσσονται και οι κοινωνικές εκρήξεις και η αγανάκτηση , ο λαός δεν αντέχει άλλη καταπίεση πλέον, δεν αντέχει να πληρώνει καθημερινά τα χρέη της αστικής Τάξης , δεν αντέχει να βλέπει  ιδιωτικούς οργανισμούς να καρπώνονται τους φυσικούς πλούτους της χώρας του και σε αυτόν να μην δίνουν τίποτα , δεν αντέχει να ζει σε ένα σύστημα στο οποίο η εργασία έχει πάψει να είναι δικαίωμα και που καλείται να ψηφίζει μόνο πολιτικούς υποστηρικτές αντιλαϊκών πολιτικών και σχεδίων. 

Με όπλο αυτή την αγανάκτηση των πολιτών επιβάλλεται η μαζική λαϊκή εξέγερση με στόχο την έξοδο απ' το καπιταλιστικό σύστημα για την επιβολή ενός κομουνιστικού συστήματος δηλαδή  μιας οργανωμένης αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας με συνδικαλιστική δομή που θα διαχειρίζεται τη διανομή αγαθών και υπηρεσιών ανάμεσα στους πολίτες της χώρας , ένα σύστημα στο οποίο ο λαός θα αποφασίζει και θα ενεργεί έχοντας στα χέρια του τα μέσα παραγωγής και τους φυσικούς πόρους . 

Η έξοδος απ' το καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι φωνή διαμαρτυρίας ,είναι η μόνη λύση για να ζήσει  δίκαια και ελεύθερα ο κάθε άνθρωπος , ο κάθε εργαζόμενος ,στο σήμερα και στο αύριο.

                                                              Μάριος Αποστολίδης